Çalışma planı: Aralık 1985 - Ocak 2011 tarihleri a rasında toplam 42 ardışık hasta (32 erkek, 10 kadın; ort. yaş 39.0±13.3 yıl; dağılım 16-67 yıl) cerrahi bulgular ve uygulanan cerrahiler açısından retrospektif olarak incelendi. Hastaların 25’inde (%59.5) kan kültüründe üreme tespit edildi ve streptokok en çok (n=15, %35.7) tespit edilen mikroorganizma oldu. On dört hastanın (%33.3) t ıbbi öyküsünde geçirilmiş kalp ameliyatı varken, 13 hastada (%31) protez kapak endokarditi vardı. Ortalama takip süresi 7.9±4.4 (dağılım 0.1-18.2 yıl) yıl idi.

Bulgular: Hastaların tümüne toplam 64 cerrahi işlem uygulandı. Yirmi altı (%61.9) hasta ile aort kapak replasmanı en sık uygulanan işlem iken, bunu 15 hasta ile aort kök replasmanı ve bir hasta (%2.4) ile periprostetik kaçağın primer onarımı takip etti. Dokuz hastaya (%21.4) eş zamanlı mitral kapak işlemi yapıldı. Hastane mortalitesi dokuz hastada (%21.4) görüldü. Ameliyat sonrası yedi hastada (%16.7) düşük kalp debisi, altı hastada (%14.3) ise kalp bloku gelişti, fakat yalnızca iki hastada kalıcı kalp pili kullanımı gerekti. Hastaların hesaplanan bir, beş ve 10 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %80.0±6.3, %69.9±7.3 ve %64.9±8.3 idi.

Sonuç: Aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditi cerrahisi yüksek hastane mortalitesine sahip olsa da, yaşayan hastaların uzun dönem sağkalımları tatmin edicidir.