Çalışma planı: Ocak 2007 - Kasım 2016 tarihleri arasında kalp merkezimizde mitral kapak tamiri yapılan toplam 128 hasta (72 erkek, 56 kadın; ort. yaş 51.8±17.2 yıl; dağılım 16-84 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların %86.7’sinde (n=111) mitral yetersizlik, %7.8’inde (n=10) mitral darlık ve %5.5'inde (n=7) mikst tip kapak hastalığı vardı. Hastaların %80.5’ine (n=103) mitral ring anuloplasti, %36.7’sine (n=47) yapay korda implantasyonu, %13.3’üne (n=17) açık mitral komissürotomi ve %6.3’üne (n=8) Alfieri işlemi uygulandı. Altmış iki hastaya (%48.8) izole mitral kapak tamiri yapılırken, geriye kalan hastalara eş zamanlı cerrahi işlemler uygulandı. Ameliyat sonrası ortalama takip süresi 52 aydı.

Bulgular: Yedi hastada düşük kalp debisine bağlı erken dönem (30 günlük) mortalite görüldü. Orta dönem mortalite izlenmedi. Takip süresince 4 hastada (%3.6) çeşitli derecelerde mitral yetersizlik gözlenirken, bunların ikisi (%1.5) ileri düzeyde idi ve kapak replasmanı için yeniden ameliyat gerekti. Kapak tamirinden en fazla miksomatöz patolojili ve izole kapak tamiri uygulanan hastalar yarar gördü. Romatizmal etyolojisi olan hastalar arasında, tamirin en başarılı olduğu grup izole mitral darlık olan hastalardı. Ameliyat sonrası ekokardiyografide sol atriyum çapı ve pulmoner arter basıncında anlamlı düşüş izlendi (p<0.01).

Sonuç: Mitral kapak anatomisi onarıma uygun olgularda, mitral kapak tamiri etkili ve güvenli bir tedavi yöntemi olarak uygulanabilir. Biz mitral kapak patolojisi olan her olgunun tamir edilebilirlik yönünden değerlendirilmesi kanaatindeyiz.