Çalışma planı: N-butil siyanoakrilat ve 2-oktil siyanoakrilat insan umbilikal endotelyal hücre hattı kullanılarak hücre kültüründe kültüre edildi. Sitotoksisite ve viabilite 24. ve 72. saatlerde sırasıyla laktat dehidrogenaz ve 3-(4,5-dimetiltiyazol-2-il)-2,5-difeniltetrazolium bromid çalışmaları ile değerlendirildi. Apoptotik potansiyel kaspaz-3 aktivitesi ile 24. ve 72. saatlerde belgelendi.

Bulgular: Yirmi dört ve 72. saatlerdeki ortalama sitotoksisite şöyle idi: dot/line alanı olan N-butil siyanoakrilat: %37.0±3.9/%29.3±2.7 ve %46.4±1.6/%45.1±7.1, dot/line alanı olan 2-oktil siyanoakrilat: %39.0±7.0/%37.3±4.6 ve %47.0±2.3/%40.7±7.5. Her grupta sitotoksisite zamanla arttı (p<0.05). Yirmi dört ve 72. saatlerdeki ortalama viabilite şöyle idi: dot/line alanı olan N-butil siyanoakrilat: %53.4±7.7/%72.0±5.7% ve %35.7±1.9/%37.8±3.7, dot/line alanı olan 2-oktil siyanoakrilat: %54.3±4.4/%73.5±19.9% ve %33.6±2.8/%30.7±4.5. Her grupta viabilite zamanla azaldı (p<0.05). Yirmi dört ve 72. saatlerdeki ortalama relatif kaspaz-3 aktivitesi şöyle idi: kontrol grubu: 0.084±0.006 ve 0.065±0.002, dot/line alanı olan N-butil siyanoakrilat: 0.940±0.037/0.924±0.053 ve 0.999±0.072/1.056±0.015, dot/line alanı olan 2-oktil siyanoakrilat: 0.900±0.044/0.928±0.018 ve 0.989±0.084/0.999±0.072. Her zaman aralığında, her grupta ortalama kaspaz-3 aktivitesi kontrol grubundan daha yüksek idi (p<0.05) ve aktivite N-butil siyanoakrilat ve 2-oktil siyanoakrilat gruplarında zamanla arttı (p<0.05).

Sonuç: Bulgularımız, N-butil siyanoakrilat ve 2-oktil siyanoakrilatın hücre kültürü ortamında sitotoksisiteye neden olduğuna işaret etmektedir. Hücre kültürü ortamında apoptozu indüklediklerini de söyleyebilir.