Hastanemizde 1993 Temmuz – 1996 Şubat ayları arasında bir ekip tarafından mitral aparatusu koruyarak opere edilen 35 olgunun orta dönem izlem süreleri içinde mitral yapay kapak ve sol ventrikül sistolik fonksiyonları, diğer kapak fonksiyonları, sol atrial spontan ekokontrast (SEK) ve trombus (TR) varlığı yönünden transözafagial (TEE) ve transtorasik (TTE) ekoları mektupla çağrımıza olumlu yanıt veren ilk 13 olgu üzerinde yapılmış, diğer olguların da kontrollerine devam edilmektedir.

MATERYAL VE METOD:

Çalışma grubu içinde yer alan 6’sı kadın, 7’si toplam 13 hastanın yaş ortalamaları 40.1, NYHA sınıflamasına göre preoperatif olarak ortalama 3.38’dir. Olguların ekokardiyografik değerlendirilmesinde HP Sonos 1500 model cihaz ile 2.5 mHz’lik transtorasik, 7.5 mHz’lik biplane transözafagial transduser kullanıldı. Eş zamanlı EKG ve görüntü kaydı video teybe kaydedildi. Standart planlarda ekokardiografik incelemelerde TTE ile M-mode iki boyutlu, pulset ve renkli doppler akım kullanarak sol atrium lateral çapı (LAd) sol ventrikül end sistolik (LVESd) ve end diastolik (LVEDd) çapları, ejeksiyon fraksiyon (EF) ve fraksiyonel shortening (FS), yapak kapak efektif alanı (MVA) ve kapak üzerinde ortalama ve maximal basınç gradientleri ölçüldü. TEE ile bunlara ilaveten yapay kapak fonksiyonları, valvüler ve paravalvüler regürjitasyon tekrar değerlendirildi. LA’ da spontan eko kontrastı (SEK), trombüs oluşumu ve diğer kapaklarda ilave lezyonlar değerlendirildi. Preoperatif ve postoperatif değerlerin karşılaştırılmasında “paired t testi” kullanıldı. Mitral kapak replasmanı (MKR) + Triküspid de Vega anüloplasti (DVA) olan 5, yalnızca MKR olan 5, MKR + aort kapak replasmanı (AKR) olan 1, MKR + AKR + DVA olan 1 ve MVR + aortaplasti olan 1, toplam 13 olgunun ortalama kros klemp ve by pass süreleri 80/102 dakikadır. Hastane kalış süresi ortalama 10.8 gündür. Preoperatif ve postoperatif değerler karşılaştırıldığında; LAD (7.45 / 6.08 cm; p=0.003), LVESd (4.56 / 3.79 cm; p=0.0014), LVEDd (6.54 / 5.72 cm; p=0.004), EF (0.52 / 0.59 p=0.03), FS (0.28 / 0.32 p=0.007) saptandı. Postoperatif yapay kapak efektif alanı 2.59 cm2, yapay mitral kapak üzerinde ort.5.41 mmHg basınç gradienti ölçüldü. 2 olguda TTE ile saptanamayan, TEE ile görüntülenen minimal düzeyde paravalvüler regürjitasyon görüldü. 1 olguda ise hem TTE hem de TEE’ de minimal paravalvüler regürjitasyon saptandı. Klinik ve laboratuar bulguları tamamen normaldi. Hiç bir olguda LA’da trombüs saptanmadı. 7 olguda SEK tespit edildi.

SONUÇ:

Bu bulgular ışığında; mitral aparatusu koruyarak yapılan mitral kapak replasmanının sol ventrikül fonksiyonları üzerinde yaptığı olumlu katkının yanında, orta dönem incelemelerde yapay kapak fonksiyonları yönünden güvenilir bir teknik olduğu kanaatine varıldı.