Koroner arter cerrahisi uygulanacak 40 hasta 2 gruba ayrıldı. Grup A’da soğuk K+ kristaloid kardiopleji, Grup B’de hafif sistemik soğutmalı intermittant fibrilatuar arrest tekniği uygulandı. Her iki grubun hemodinamik parametreleri konulan termodilüsyon kateteri yardımıyla kardiopulmoner by-pass’a (KPB) girmeden önce ve KPB’den sonra 5. 10. dakikalar, 1. 6. 12. ve 24. saatlerde; miyokardial oksijen ve laktat kullanımı ise koroner sinüse konulan bir kanül aracılığı ile KPB’ye girmeden önce, kros klemp alındıktan hemen sonra, KPB’den çıktıktan sonra 5. 10. 15. ve 20. dakikalarda; CPK-MB değerleri de pre-op: , 12. 18. 24. 30. 36. saatlerde alındı. Grup A’da greft sayısı 3.40±0.84, Grup B’de 3.20±0.79 (t=0.54; p=AD). Perfüzyon zamanı Grup A’da 94.40±25.13 dk., Grup B’de 90.80±30.26 dk. (t=0.28; p=AD). Kros klemp zamanı Grup A’da 46.90±18.03 dk; Grup B’de 36.10±12.09 dk. (t=3.02; p=0.007 anlamlı): Grup A’da sol ventrikül stroke work index operasyondan (LVSWI) 1 saat sonra 22.28±6.75g.m/m2, 12 saat sonra 29.40±7.40, 24 saat sonra 27.10±7.19; Grup B’de ise operasyondan 1 saat sonra 22.77±5.11 (t=0.18, p=AD), 12 saat sonra 24.01±9.40 (t=1.42, p=AD), 24 saat sonra 29.70±8.94 (t=0.71, p=AD) bulundu. Miyokardial oksijen kullanımı KPB’den 20 dakika sonra Grup A’da 5.46±1.46, Grup B’de 4.55±1.24 (t=1.50, p=AD). Miyokardial laktat salınımı KBP’den 20 dakika sonra Grup A’da 1.45±0.58, Grup B’de 1.29±0.24 t=0.80, p=AD).

Ultrastrüktürel çalışmalarda Mann-Whitney test ile yapılan 2. doku örneklerinin 1. örneklerle karşılaştırılmasında (Grup A 6.3; Grup B 5.0) (p<0.01); 3. doku örneklerinin 1. örneklerle karşılaştırılmasında ise (Grup A 4.2; Grup B 8.8) (p<0.0002) bulundu. Ultrastrüktürel skorlamada her iki grupta da sonuçlar reversible sınırlarda kalmasına rağmen Grup B’de iskemi/reperfüzyon hasarı daha belirgin olarak bulundu.

Sonuçta intermittant fibrilatuar arrest ve soğuk K+kristaloid kardiopleji tekniklerinin hemodinmik, biokimyasal ve klinik olarak karşılaştırılmasında bir fark bulunmadı. Ultrastrüktürel çalışmalarda intermittant fibrilatuar arrest tekniğini global iskemiyle endüklenmiş irreversible hasardan korunmada kardiopleji tekniği kadar etkili bulduğumuzu, ancak kros klemp süresindeki anlamlı kısalığa rağmen iskemi/repürfzyon hasarının intermittant fibrilatuar arres tekniğinde belirgin olarak daha fazla olduğunu söyleyebiliriz.