Valvuloplasti operasyonlarının erken ve geç dönem sonuçlarının daha iyi olması ve protez kapakların dezavantajları kapak tamir operasyonlarına olan ilginin artması ve bu operasyonların yaygın olarak uygulanmasını sağlamıştır. Bu operasyonların başarıları büyük oranda uygun hasta seçimi , uygun cerrahi işlem ve işlem sonrası objektif bir yöntemle işlemin değerlendirilmesine ve optimal sonucun elde edilmesine dayanmaktadır.

GATA Kalp ve Damar Cerrahisi ABD ‘de Ocak 1992 ve Temmuz 1994 tarihleri arasında 19 hastaya aortik, 15 hastaya mitral ve 20 hastaya triküspid olmak üzere toplam 54 hastada kardiak valv tamiri operasyonu uygulanmıştır. Olguların 30’u kadın ve 24’ü erkek olup, ortalama yaş 30.4 yıldır. Bu olguların %91’de kapak hastalığının etyolojisi romatizmaldir. Bütün olgularda intraoperatif transözofageal ekokardiyografi uygulanmış olup operasyon stratejisi ve sonuçları bu yöntemle değerlendirilmiştir. Aort valv tamiri uygulanan olgulardan 12’inde Trusler resuspensiyonu, 6’sında kapalı mitral kommisurotomi ve 2’sine ring annuloplasti ve guatrangular rezeksiyon: triküspid valv tamiri uygulanan olgulardan 177sinde De Vage ve 3’ünde Kay annuloplasti uygulanmıştır.Yetmezliğin egemen olduğu olgularda renkli Doppler eko ile prebypas ortalama Grade 3.3± 0.5 olan yetmezlik, postbypass dönemde ortalama Grade 0.7±0.5 ‘e düşmüştür. Olguların %9’da tamir ekokardiyografik olarak yeterli görülmeyip aynı seansta işlem revize edilmiştir. Operatif mortaliteye rastlanmamıştır. Klinik takip %89 tam olup, ortalama 6.3± 5.5 aydır. (1-30 ay). Bu dönem içerisinde hiçbir hastada reoperasyona gerek olmamıştır.

Kapak tamiri operasyonlarının başarısı uygun hasta ve cerrahi teknik seçimine bağlı olup intraoperatif ekokardiyografi bu operasyonların uygulanması, değerlendirilmesi ve öğrenilmesi için vazgeçilmez bir yöntemdir.