Organ transplantasyonlarının klinik uygulamaya geçmesinden beri immünosupresiv ilaçlar ve tedavi protokolleri konusundaki çlaşmalar sürmektedir. Günümüzde kullanılan immünosupresiv ilaçların ortak özelliği hepsinin birtakım yan etkilerinin bulunması ve terapötik ağırlıklarının çok dar olmasıdır.Bu nedenle yeni immünosupresiv ilaçlar araştırılmaktadır.

Çalışmada, henüz deneysel aşamada bir immünosupresiv olan 15-DSG iki ayrı grupta farklı dozlarda kullanıldı. 15-DSG verilen gruplarla Cs-A verilen ve hiç immünosupresiv verilmeyen kontrol grubu karşılaştırıldı. Bu immünosupresiv ilacın düşük dozda bile greft sürvisini kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde uzattığı saptandı (p< 0.05) .5 mg/kg/gün dozda kullanıldığında ise Cs-A ile istatistiksel olarak eş tutulabilecek immunosupresyon sağlandı.

Çalışma verilerinin değerlendirilmesi sonucunda saptanan bir başka önemli nokta, Cs-A ya da 15-DSG ile immünosupresyon uygulandığında T4 ve T8 lenfositlerin allogreft rejeksiyonu tanısında önem taşıması ve T4/T8 oranının 1.9’un üstünde bulunduğu durumlarda greft rejeksiyonu ile anlamlı derecede ilişki göstermesidir.

Sonuç olarak 15-DSG’nin kısa ve uzun dönem yan etkileri aydınlatıldıktan sonra immünosupresiv protokollerde yer alabilecek bir ilaç olduğu, 15-DSG ile immünosupresyon sağlanan sıçanlarda allogreft rejeksiyonu tanısı için T4 ve T8 lenfositlerinin belirlenmesinin yararlı bir yönten olduğu kanısına varılmıştır.