Akut myokard infaktüsü (AMI) günümüzde de mortalitesi yüksek olan (%10), sol ventrikül fonksiyonlarında bozulmaya yol açan ve ciddi komplikasyonları olan klinik bir durumdur. AMI de acil revaskülarizasyon elektif koroner cerrahisine göre mortalitei daha yüksek bir girişimdir (%1.2-%4.9). Kardiojenik şokta mortalite %50’ye kadar çıkmaktadır. Mortaliteyi belirleyen en önemli faktr iskemi zamanı ile reparfüzyon zamanı arasında geçen süredir.

Kliniğimizde Şubat 1994 tarihinden bu yana 2 olgu AMI tanısıyla acil operasyona alındı.İlk olgu, unstable AP tanısıyla koroner anjiosu yapılmış ve 3 damar hastalığı olan 63 yaşında erkek olguydu.Elektif operasyon beklerken yaygın anterior MI tanısıyla acil operasyona alınıp 3’lü koroner bypass yapıldı. Postoperatif geçici atrial fibrilasyon dışında seyir olanandı. Diğeri acil servise kardiopulmoner arrestle gelen, resusitasyon yapılıp, yaygın anterior MI tanısı konulan 24 yaşında erkek olguydu. Hemodinamik instabilite ve ciddi ritm problemlerisebebiyle IABP konulmasını takiben koroner anjiografi yapıldı. Sol anterior desending arter proksimalinde %90 darlık gösteren lezyon mevcuttu. Acil operasyona alınan olguya tekli bypass yapıldı. Postoperatif seyir olağandı. Her iki olguda ortalama olarak AMI’nın 4. saatinde reparfüzyon sağlandı.

AMI’da acilrevaskülarizasyon ilk 4-6 saatte yapılmadığında güvenli olarak uygulanabileceğini infarkt sahasının daraltılabileceği, global ventrikül fonksiyonlarının iyileştirilebileceği ve ciddi komplikasyonalrın önlenebileceği, infart sahasının daraltılabileceği, global ventrikül fonksiyanlarının iyilaştirilebileceği ve ciddi komplikasyonların önlenebileceği görüşündeyiz.