Mitral kapak yetmezliği, batı dünyasında en yaygın ikinci kapak hastalığıdır. Cerrahi, şu anda mitral kapak yetmezliğinin uzun süreli ortadan kaldırılmasını sağlamada en iyi tedavi seçeneğidir. Ancak mitral apparatus karmaşık anatomik ve fonksiyonel bir yapıya sahiptir ve onarım sonuçları ve dayanıklılığı önemli ölçüde heterojenite gösterir. Bu durum, sadece altta yatan mitral kapak yetmezliği patofizyolojisindeki farklılıklardan değil, aynı zamanda onarım tekniklerindeki farklılıklardan da kaynaklanmaktadır. Onarım felsefeleri de bir cerrahtan diğerine önemli ölçüde farklılık göstermektedir ve teknik olarak en iyi onarım stratejisi konusunda henüz bir fikir birliğine varılmamıştır. Biz bu konuyu daha önce mitral kapak tamirinde kullanılan anülüs boyutlandırma stratejilerinin "Voodoo" olduğunu öne sürerek ele almıştık. Şimdi ise yapısal ve fonksiyonel mitral kapak yetmezliği için tanımlanan çeşitli onarım tekniklerine ilişkin mevcut kanıtları gözden geçireceğiz. Bu yazımızda, yapısal mitral kapak yetmezliğinde prolabe yaprakçık segmentlerinin veya rüptüre kordaların politetrafloroetilen sütürler ve anüloplasti ile resüspansiyonunun, elde edilebilecek en dayanıklı sonuçları en iyi hemodinami ile birlikte üretebileceğini gösterdik. Fonksiyonel mitral kapak yetmezliği için kanıtlar, tek başına anüloplastinin çoğu durumda kalıcı sonuçlar elde etmek için yetersiz olduğunu ve ek subvalvüler stratejilerin daha iyi dayanıklılık ve muhtemelen daha iyi klinik sonuçlar ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Yaptığımız bu derleme, mitral kapak onarımındaki güncel stratejilerin yanı sıra mitral kapak tamirindeki ikilemleri ele almakta ve cerrahı mevcut kanıtlar hakkında bilgilendirmektedir. Mitral kapak yetmezliği patofizyolojisinin heterojenliği her hastaya uyan tek bir konsepte izin vermediğinden bu bilginin mitral kapak onarımındaki sonuçları iyileştirmeye yardımcı olabileceğine inanıyoruz.

Keywords : Dejeneratif mitral yetmezlik, fonksiyonel mitral yetmezlik, mitral kapak tamiri