Amaç: Aortik kapak replasmanı gerektiren çıkan aort anevrizmalarının tedavisinde Freestyle® stentsiz domuz biyoprotezinin yeri, erken ve orta dönem sonuçları yönünden değerlendirilmiştir.
Materyal ve Metod: Ardışık onsekiz hastaya (13 erkek / 5 kadın; ortalama yaş 52 ± 14) implantasyon yapıldı. Hastaların fonksiyonel kapasitelerinin yedisi NYHA class II, yedisi class III ve dördü de class IV idi. Ortalama çıkan aort çapı 61 ± 7 mm (50-80) olup tüm hastalarda önemli aort yetmezliği mevcuttu. Ortalama sol ventrikül sistol sonu çapı (LVSSÇ) 44 ± 14 mm, diyastol sonu çapı (LVDSÇ) 60 ± 14 mm, septal kalınlık (IVSK) 16 ± 2 mm ve ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) %58 ± 8 idi.
Bulgular: Mortalite %11 olup, mortalite prediktörleri olarak 90 dakikayı aşan aortik klempleme süresi (p = 0.04), %55’in altında ejeksiyon fraksiyonu (p = 0.03) ve biküspid aort kapak mevcudiyeti (p = 0.03) saptandı. Postoperatif takip süresi toplam 227 ay (ortalama 24 ± 3 ay) idi. Hastalar son kontrolleri itibariyle NYHA class I fonksiyonel kapasitede olup hiçbir hastada reoperasyon gerekmemiş olup kapağa bağlı komplikasyon gelişmedi. Ameliyattan bir yıl sonra ortalama maksimum sistolik aort gradiyenti 9 ± 4 mmHg olarak ölçülmüş, LVSSÇ 37 ± 6 mm’ye (p = 0.04), LVEDV 56 ± 4 mm’ye (p = 0.04) ve IVSK 10 ± 3 mm’ye (p = 0.02) geriledi. Ortalama ejeksiyon fraksiyonu ise %60 ± 12’ye (p = 0.05) yükseldi. Hastane mortalitesi dahil olmak üzere, 2 yıllık Kaplan-Meier yaşam oranı %88 ± 8 olarak bulundu.
Sonuç: Bu sonuçlara göre stentsiz domuz aort kökü interpozisyonunun, aort kapak değişimini de gerektiren aort anevrizmalarında uygun bir cerrahi tedavi seçeneği olduğu düşünülmüştür. Özellikle yaşlı hastalarda, mikotik anevrizmalarda ve antikoagülan tedavinin istenmediği hallerde sağlayacağı avantajlar nedeniyle cerrahi envanterde tutulması gereken bir yaklaşımdır. Bununla birlikte, dayanıklılığının değerlendirilmesi için uzun vadeli çalışmalara ihtiyaç vardır.

Keywords : Anevrizma, stentsiz, biyoprotez, çıkan aort