Çalışma planı: Ocak 1999 ve Mart 2015 tarihleri arasında trakeobronşiyal perforasyonu olan 16 hastanın kayıtları (9 erkek, 7 kadın; ort. yaş 46.6 yıl; dağılım 1-83 yıl) yaş, cinsiyet, semptomlar, radyolojik bulgular, tanı yöntemleri, tedavi seçenekleri, perforasyonun yeri, perfore alanın uzunluğu, entübasyon zorluğu, etyolojik nedenler, klinik seyir ve tedavinin komplikasyonlarına göre retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: En sık radyolojik bulgu subkutan amfizem idi (n=6). Perforasyonların ortalama uzunluğu 2.6 cm (dağılım 0.5-8 cm) idi. Perforasyonların yerleri 12 hastada (%75) trakea, üç hastada (%18.8) sol ana bronş ve bir hastada (%6.2) trakea artı sağ ana bronş idi. On bir hastada (%68.7) tanı bronkoskopi ile desteklendi ve kalan beş hastada (%31.3) inspeksiyon bulguları yeterli idi. Trakeobronşiyal perforasyonların nedenleri 12 hastada (%75) iyatrojenik, iki hastada (%12.5) kendi kendine genişleyebilen metalik özofageal stent, birer hastada (%6.25) ateşli silah yaralanması ve kesici-delici alet yaralanması idi. On iki hastada cerrahi uygulandı ve iki hastada gözlem yeterli oldu. Özofageal stentli hastalara trakeal stent önerildi fakat bunlardan biri önerimizi kabul etmedi ve evinde öldü, diğer hasta ise trakeal stent alınmasını bekler iken hastanede öldü. Ameliyat sonrası dönemde bir hastada özofageal fistül, bir hastada ise sol akciğerde total atelektazi gelişti. Dört hasta kaybedildi fakat bunların hiçbiri bizim cerrahi işlemlerimiz ile ilgili değildi.

Sonuç: Hava yolu perforasyonlarının temel yönetimi erken tanı ve cerrahi tedavidir. Cerrahi düşük komplikasyon oranıyla uygulanabilir.