Kardiak kapak cerrahisinde bioprotezlerin kullanımı özellikle porcine kapakların kısıtlı hemodinamileri ve suboptimal dayanıklılıkları nedeniyle sınırlı tutulmuşlardır. Elimizdeki mevcut bioprotez seçenekleri içerisinde Carpentier-Edwards perikardial bioprotezler hemodinamik sorunları çözmüş olması nedenyle bu protezler hemodinamik sorunları çözmüş olması nedeniyle bu protezlerin kardiak bioprotez olarak kullanılmasına etken olmuştur.

Kliniğimizde Şubat –Temmuz 1994 tarihleri arasında 37 hastada 42 Carpentier –Edwards perikardial bioprotez implante ettik. Ortalama yaş 37.3 olup, en küçüğü 8 en büyüğü 65 yaşındaydı. 24 (%64.8)’ü kadın, 13 (%35.2)ü erkekti. Mitral pozisyonda 27, Aort pozisyonunda 5, her iki pozisyonda 5 bioprotez implante ettik. Hastalarımızın 23 (62.2)’ü atrial fibrilasyonlu, 9 (24.3)’u sol atrial trombüslü idi. 9 (%24.3)’u daha önce kapalı mitral komissurotomi geçirmiş restenoz olguları idi. 34 (%91.9) olgu NYHA Class III-IV olarak değerlendirildi. Hastaların 8 (%21.6)’sı ileri derecede pulmoner hipertansiyonluydu. Triküspid anuloplasti 6, aort kökü genişletmesi 6, aortik valvuloplasti 2, atrial trombektomi 9, sol atrial plikasyon 2, VSD onarımı 1, ASD onarımı 1 olguda ek cerrahi kanamaya bağlı revizyon yapıldı.Takipte 1 olguda antikoagülasyona bağlı burun kanaması görüldü, tromboembolik hadise, endokardit, hemoliz, kapağa bağlı komplikasyon görülmedi. Tümüne ekokardiografi yapıldı, ortalama mitral valv gradienti 5.1 mm Hg, aortik valv gradienti 10.4 mm Hg olarak saptandı.

Capentier – Edwars perikardial bioprotezlerin doku kapaklarının gerekli olduğu hastalarda, diğer stentli bioprtezlere göre daha iyi hemodinamik özellikleri olması ve kapağa bağlı yapısal değişiklerin daha öz görülmesi nedeniyle uygun bir seçenek olduğunu görüşündeyiz.