Cerraha morfoloji, hemodinami ve kan akım petternleri konusunda başka yöntemlerle eşzamanlı olarak elde edilmesi mümkün olmayan bilgiler sağlayan intraoperatif ekokordiyografi, yurdumuzda ilk defa kliniğimizde rutin olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada yaklaşık iki yıllık kısa dönemdeki intraoperatif ekokardiyografi uygulamalarımız değerlendirilmiştir.

Kliniğimizde Eylül 1991 ve Temmuz 1994 tarihleri arasında 556 olguda intraoperatif TEE uygulanmıştır. Bu olgulardan 197’sine koroner bypassoperasyonu, 45’ine koroner bypass ve LV anevrizma rezeksiyonu, 49’una mitral valv replasmanı, tamiri, 71’ine mitral ve aort valv replasmanı ve 101’ine konjenital kalp cerrahisi ve 6’sına kardiak tümör çıkarılması uygulanmıştır. Intraoperatif ekokardiyografi endikasyonlarımız LV fonksiyonlarının monitorizasyonu (%42.7), kapak cerrahisinin değerlendirilmesi (%38.3) ve konjenital kalp cerrahisinin değerlendirilmesidir (%17.8). Ayrıca olguların %65.1’inde hava çıkarma işlemi ekokardiyografi ile monitorize edilmiştir. Kapak operasyonu uygulanan olgularda prebaypass ekokardiyografi olguların % 16.2’de daha önce süphelenilmemiş bulguları ortaya çıkardı ve bu bulgular ışığında olguların %7.3’de operasyon stratejisi değişti. Postbypass ekokardiyografi ile elde edilen bulgular ışığında olguların % 5.9’da aynı seansta revisyon uygulanarak hastaların operasyonu suboptimal sonuçlarla terketmesi engellendi. Konjenital cerrahisi uygulanan olgularda prebaypass ekokardiyografi ile %9 oranında yeni bulgular ortaya çıkarılmıştır.

Sonuçlarımız intraoperatif transözofagel ekokardiyografinin operasyon planlaması, karar verme ve operasyon sonuçlarının değerlendirilmesinde vazgeçilmez bir yöntem olduğunu göstermektedir