Amaç: Ventriküler septal defekt ve aort yetersizliği bulunan hastaların cerrahi tedavisinin uzun dönem sonuçları incelendi.

Çalışma planı: 1985-2004 yılları arasında ventriküler septal defekt ile birlikte aort yetersizliği bulunan dokuz hastaya (%2.86) (7 erkek, 2 kadın; ort. yaş 21.44±12.9; dağılım 8-45) girişim yapıldı. Hastaların altısında ventriküler septal defekt subaortik yerleşim gösterirken, üçünde perimembranözdü. İki olguda geçirilmiş endokardit öyküsü olduğu saptandı. Ventriküler septal defekt, uygun olan dört olguda transaortik, geri kalan beş olgunun üçünde sağ atriyal, bir olguda sağ ventriküler, bir olguda ise hem sağ atriyal hem de sağ ventriküler kesi ile onarıldı. Hastaları n sekizinde ventriküler septal defekt Dacron ile kapatılırken, birinde sağ koroner kusp inverte edilerek yama olarak kullanıldı. Orta dererecede aort yetersizliği olan üç olguya resüspansiyon uygulanarak yetersizlik giderildi. Onarıma uygun olmayan altı hastada kapak replasmanı yapıldı.

Bulgular: Çalışmaya alınan hastalar ortalama 62.5±40 (7-120) ay izlendi. Hiçbir hastada erken ve geç mortalite görülmedi ve atriyoventriküler blok gözlenmedi. Aort kapağına onarım uygulanan üç olgunun ameliyat sonrası yapılan ekokardiyografik kontrollerinde anlamlı bir kaçak saptanmadı. Ameliyat sonrası ortalama efor kapasiteleri ameliyat öncesi döneme oranla düzelme gösterdi (p=0.016). Ekokardiyografik ölçümlerde ortalama sol ventrikül sistol sonu çapı ve diyastol sonu çapları ameliyat sonrasında anlamlı derecede düzeldi (p=0.034, p<0.0001).

Sonuç: Ventriküler septel defektle birlikte aort regürjitasyonu nedeniyle ameliyat edilen hastalarda, aort kapağı tamiri ve replasmanı sonrası uzun dönemde sol ventrikül fonksiyonları ve efor kapasitesinde belirgin düzelme sağlanmaktadır.

Keywords : Aort yetersizliği/cerrahi; ventriküler septal defekt/cerrahi