Çalışma planı: İnen aort (n=31) veya torakoabdominal aort (n=16) anevrizması nedeniyle ameliyat edilen 47 hasta (39 erkek, 8 kadın; ort. yaş 52±12) geriye dönük olarak incelendi. On iki hastada inen aortun tamamı, 17 hastada proksimal yarısı, iki hastada distal yarısı replase edildi. Altı hastada Crawford tip I, iki hastada tip II, altı hastada tip III, iki hastada tip V torakoabdominal aort replasmanı yapıldı. Perfüzyon olarak 22 hastada derin hipotermik sirkulatuvar arrest, 12 hastada atriyofemoral bypass, 13 hastada basit klempaj uygulandı.
Bulgular: Genel ve elektif olgular için mortalite oranları sırasıyla %14.9 (7/47) ve %7.7 (3/39) bulundu. Torakoabdominal aort anevrizma grubunda, parapleji gelişen bir olgu çoklu organ yetersizliği, yırtılma ile gelen iki koroner hastası miyokard infarktüsü ve kalp yetersizliği; inen aort anevrizmalı grupta iki olgu inme, iki olgu çoklu organ yetersizliği nedeniyle kaybedildi. Morbidite olarak bir olguda geçici parapleji gelişti, beş hastaya diyaliz, iki hastaya trakeostomi yapıldı. Tekdeğişkenli analizde acil girişim, beş ünitenin üzerinde kan transfüzyonu, ciddi koroner arter hastalığı, 10 çiftten fazla interkostal arter kliplenmesi, etyolojide aort diseksiyonu bulunması mortaliteyle ilişkili bulundu. Çokdeğişkenli analizde acil girişim ve ciddi koroner arter hastalığı mortaliteyi artıran risk faktörleri idi. Ayrıca, 70 dakika üzerinde distal iskemi süresinin, herhangi bir olumsuz sonuç gelişiminde risk faktörü olduğu görüldü.
Sonuçlar: İnen aort ve torakoabdominal aort anevrizmalı hasta grubunda elektif cerrahi girişim kabul edilebilir bir mortalite ve morbidite ile yapılmaktadır. Bu hastalarda acil cerrahi ve koroner kalp hastalığı mortaliteyi artırmaktadır.