Amaç: Son yıllarda ülkemizde şiddet olayları ile trafik kazalarındaki artışa bağlı olarak torakoabdominal yaralanmalı olguların sayısında artış gözlenmektedir. Bu çalışmada, travma sonrasında diyafram yaralanması olan olguların geriye dönük analizinden elde ettiğimiz 12 yıllık deneyimin paylaşılması amaçlandı.

Çalışma planı: Ağustos 1994-2006 tarihleri arasında torakoabdominal yaralanma nedeniyle oluşan travmatik diyafram yırtığı tanısıyla tedavi edilen 36 olgunun (7 kadın, 29 erkek; ort. yaş 32; dağılım 17-71) dosya kayıtları incelendi. Hastalar yaş, cinsiyet, tanıya kadar geçen süre, tanı yöntemleri, diyafram yırtığının büyüklüğü ve yeri, eşlik eden yaralanma, tedavi yöntemleri, morbidite, mortalite ve hastanede yatış süresi açısından incelendi.

Bulgular: Yaralanmaların 22’si (%61.1) penetran, 14’ü (%38.9) künt travma nedeniyle meydana gelmişti. Travma sonrası başvuru beş olgu (%13.9) dışında erken dönemde yapılmıştı. En sık gözlenen diyafram yırtığı nedeni (n=13, %36.1) ateşli silah yaralanması idi. Lezyonların 13’ü sağ, 23’ü sol hemidiyaframdaydı. Diyafram defektinin büyüklüğü penetran yaralanmalarda ortalama 1.2x3.1 cm, künt travmalarda 3.0x9.7 cm bulundu. Üç olguda defekt Prolen mesh takviyesi ile kapatıldı, diğerlerine ise primer tamir uygulandı. Biri erken dönem koagülopati, diğeri geç dönem sepsise bağlı multiorgan yetmezliği nedeniyle olmak üzere iki olgu (%5.6) kaybedildi. Hastanede yatış süresi ortalama 11.6 gün (dağılım 5-34 gün) idi.

Sonuç: Travma sonrası klinik tetkikleri normal bulunsa dahi, şüpheli hastalarda sık gözlem ve ısrarcı arayış erken tanıya yardımcı olarak mortalite ve morbiditeyi düşürebilir.

Keywords : Diyafram/yaralanma; yırtık/cerrahi