Çalışma planı: Pektus ekskavatum (PE) ve pektus karinatum (PK) tanılarıyla cerrahi düzeltme uygulanan 51 hasta (36 erkek, 15 kadın; ort yaş 13; dağılım; 4-27) geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastalar yaş, cinsiyet, hastaneye başvuru nedenleri, fizik muayene bulguları, eşlik eden anomaliler, uygulanan cerrahi işlemler, ameliyat sonrası komplikasyonlar ve nüks yönünden incelendi. Olguların ortalama izlem süresi 33.9 ay (dağılım 2-70 ay) idi.

Bulgular: Elli bir hastanın 36’sında PE, 15’inde PK vardı. En sık başvuru nedeni estetik yakınmalardı (%39.7). Cerrahi işlem olarak en sık modifiye Ravitch tekniği kullanıldı. Sternal stabilizasyon için üç hastada Prolen yama, bir hastada Kirschner teli kullanıldı. Dokuz olguda (%17.6) ameliyat sonrası komplikasyon gelişti. Bunlar üç olguda pnömotorkas, iki olguda yara yeri enfeksiyonu, iki olguda hemoraji ve birer olguda plevral koleksiyon ve ciltaltı amfizemi idi. Bir hastada PK nedeniyle ameliyattan bir yıl sonra nüks gelişti.

Sonuç: Pektus deformiteli hastalarda cerrahi için en ideal yaş aralığı 7-15’tir. Modifiye Ravitch tekniği pektus deformitelerinin düzeltilmesinde güvenli ve başarılı bir şekilde kullanılabilir. Genç erişkinlerde sternal stabilizasyonun sağlanmasında Prolen yama kullanımı etkili bir yöntem olabilir.