Çalışma planı: Çalışmaya kliniğimizde Ocak 2000-Mayıs 2007 arasında açık kalp cerrahisi uygulanan 103 hasta (60 erkek, 43 kadın; ort. yaş 81.3±2.4 yıl; dağılım 80-93 yıl) dahil edildi. Kırk yedi (%45.6) hastaya kardiyopulmoner bypassta koroner arter bypass greftleme (KABG), 25 hastaya (%24.3) atan kalpte koroner arter bypass (AKKAB), 11 hastaya (%10,7) aort kapak replasmanı (AKR), altı hastaya (%5.8) KABG + AKR, dört hastaya (%3.9) KABG + Mitral kapak replasmanı (MKR), üç hastaya (%2.9) KABG + Mitral rekonstrüksiyon, iki hastaya (%1.9) AKR + MKR, iki hastaya (%1.9) KABG + Karotis endarterektomi, bir hastaya (%0.9) MKR, bir hastaya (%0.9) AKR + Mitral rekonstrüksiyon, bir hastaya (%0.9) mitral rekonstrüksiyon ameliyatı yapılmıştır.

Bulgular: Erken mortalite 24 hasta ile %23.3 oldu. Düşük kardiyak debi görülme insidansı %28.2 (n=29) idi. Perioperatif miyokard infarktüsü sekiz hastada (%7.8), mediastinit altı hastada (5.8) görüldü. Ameliyat sonrası beş hastada (%4.9) serebrovasküler sorun gelişti. Üç hastada (%2.9) kanama nedeniyle revizyon yapıldı. Üç hastaya (%2.9) kalp pili takıldı. On dört hastaya (%13.6) damar içi balon pompası yerleştirildi. Univaryant analizde; uzamış aortik kros klemp (AKK) zamanı (p=0.004), olguların ameliyat öncesi NYHA klass III veya IV olması (p=0.007), kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) varlığı (p=0.049) ve ameliyat sırasında kapak girişimi yapılması (izole kapak ve kapak + koroner) (p=0.019) erken mortalite için anlamlı bulundu. Multivaryant analizde mortaliteyi etkileyen belirleyiciler ise; hastaların ameliyat öncesi NYHA klass III veya IV olması (p=0.009), sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunun %50’nin altında olması (p=0.046) ve kapak girişimi yapılması (izole kapak ve kapak + koroner; p=0.009) olarak bulundu.

Sonuç: Seksen yaş ve üzerindeki hasta nüfusunda açık kalp cerrahisi, yüksek cerrahi mortalite ve kabul edilebilir morbidite ile gerçekleştirilebilir. Eşlik eden hastalıkların varlığında uygulanacak cerrahi tekniğin belirlenmesi ile daha düşük mortalite sağlanabilir.