Bu çalışmada 1982-1992 yılları arasında birden fazla arteriel greft ile revaskülarizasyon uygulanan 97 koroner arter hastası incelendi. Olguların 94'ü erkek ve yaş ortalaması 47.5 yıl idi. Bunların 81'inde bilateral internel mammary arter (İMA), 12'sinde sağ gastroepiploik arter (RGEA) + bilateral İMA, 3'ünde inferior epigastrik arter (İEA) + bilateral İMA, 1'inde ise sol İMA + RGEA koroner bypass grefti olarak kullanıldı. Hasta başına düşen distal anastomoz sayısı 3.08, hastane mortalitesi %1.03'dür. Erken postoperatif dönemde RGEA kullanılan 7 olguya, İEA + bilateral İMA kullanılan 3 olguya ve bilateral İMA kullanılan 1 olguya kontrol anjiografi yapıldı ve greftlerin tümünün açık olduğu saptandı. Geç dönemde ise (ortalama 19.8 ay) bilateral İMA kullanılan 5 olguya kontrol anjiografi yapıldı ve bir olgudaki sağ İMA dışında greftlerin açık olduğu gözlendi. Sonuç olarak tam arteriel revaskülarizasyonun mortalite ve morbiditeyi yükseltmediği, üstün geç dönem açıklık oranları nedeni ile özellikle genç hastalarda tercih edilmesi gerektiği düşüncesine varıldı.