Çalışma planı: On dört adet dişi Wistar sıçan rastgele şekilde, eşit sayıda iki gruba (tenoksikam ve kontrol grubu) ayrıldı. Sıçanlara ketamin-ksilazin anestezisi uygulandı. Anteriyor trakea duvarı üzerinde 3'den 5. kıkırdak halkasına kadar vertikal insizyon yapıldı ve 4/0 emilebilir sütür materyali kullanılarak kesilmiş dikiş tekniği ile primer olarak kapatıldı. Ameliyat gününden başlanarak 10 gün boyunca intraperitoneal yolla tenoksikam grubuna 0.5 mg/kg/gün tenoksikam ve kontrol grubuna 0.5 cc/gün %0.9'luk NaCl solüsyonu uygulandı. İki hafta sonra tüm hayvanlar genel anestezi altında sakrifiye edildi. Trakealar eksize edildi ve olgular yapılan uygulamalardan habersiz bir patolog tarafından incelendi. Mann-Whitney U-test ile istatistiksel analiz yapıldı ve p<0.05 değeri anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Sıçanlara ait örnekler histolojik olarak değerlendirildi ve inflamatuvar hücre infiltrasyonu, anjiyogenez, fibroblast proliferasyonu, kollajen birikimi ve epitelyal rejenerasyon açısından skorlandı. Fibroblast proliferasyonu (p=0.036) ve epiteliyal rejenerasyon (p=0.002) konusunda anlamlı farklılıklar tespit edildi. Elde edilen bu sonuçlar tenoksikam grubunda epiteliyal rejenerasyonunun daha yüksek, fibroblast proliferasyonunun ise daha düşük olduğunu gösterdi.
Sonuç: Trakea ameliyatı sonrası artmış fibroblastik aktivite stenoza neden olur ve tenoksikam uygulaması fibroblast proliferasyonunu azaltır ve epiteliyal iyileşmeyi artırır. Dolayısıyla, ameliyat sonrası non-stroidal antiinflamatuvar ajan kullanımı trakea cerrahisinde striktürel komplikasyonları önlemek için faydalı bir yöntem olabilir. Ancak, ilave çalışmalara gereksinim vardır.