Çalışma planı: Bu tanımlayıcı ve kesitsel çalışmaya Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı’na bağlı bir devlet hastanesinin Kalp Damar Cerrahisi kliniğinde Eylül 2010 - Şubat 2011 tarihleri arasında KABG ameliyatı olmuş toplam 53 hasta dahil edildi. Araştırmanın verileri “Kişisel Bilgi” formu, “Hastaların Taburcu Edildikten Sonra Yaşadıkları Sorunlar” ve “Öz Bakım Gücü” ölçeği (Exercise of Self-Care Agency (ESCA) Scale’nın Türkçe versiyonu) ile toplandı. İstatistiksel analiz, SPSS 15.0 versiyon yazılımı programı ile yapıldı. Sayı ve dağılım istatistikleri, Kruskal-Wallis ve Mann- Whitney U-testleri kullanılarak karşılaştırıldı.

Bulgular: Hastaların %71.7’sinin (n=38) erkek, %43.4’ünün (n=23) ilköğretim mezunu, %83’ünün (n=44) evli, %75.5’inin (n=40) şişman olduğu, %45.3’üne (n=24) üç damar baypas yapıldığı ve %84.9’unun (n=45) kalp akciğer makinesine bağlandığı belirlendi. Hastalar taburcu edildikten sonra sırtüstü pozisyonda yatamama, yorgunluk, dispne, yara yerinde ağrı, halsizlik, uykusuzluk, iştahsızlık, korku, karamsarlık, bacaklarda ödem, yara bölgesinde açılma, çarpıntı ve konstipasyon yaşadıklarını ifade etti. Sorunlara yönelik yapılan girişimler incelendiğinde, hastaların %81.1’i (n=43) sorunun geçmesini beklediğini, %71.7’si (n=38) oturarak uyuduğunu, %66’sı (n=35) ilaç aldığını ve %15.1’i (n=8) solunum egzersizi yaptığını belirtti. Hastaların öz bakım gücü puan ortalaması 108.5±17 idi; bu da hastaların orta düzeyde öz bakım güçlerinin olduğunu göstermekteydi. Ayrıca bu sorunların zamanla azaldığı belirlendi. Hastaların öz bakım gücü puanları ile yaşadıkları sorunlar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05).

Sonuç: Hastaların tümünün taburcu olduktan sonra en az bir sorun yaşadığı belirlendi. Hastaların yaşadığı sorunları azaltmaya veya ortadan kaldırmaya ve kaliteli bir iyileşmeye yönelik olarak disiplinler arası bir bakış açısıyla taburculuk eğitiminin, danışmanlık hizmetinin, evde izlemin ve bakımın geliştirilmesi ve uygulanması önerilmektedir.