Çalışma planı: Çalışmamıza 12 sağlıklı birey (grup 1) ve İ K’li p eriferik d amar h astalığı ( PDH) o lan 1 2 h asta (grup 2) katıldı, bir sağlıklı birey ve üç İK’li hasta dışlanma kriterleri nedeniyle çalışmadan çıkarıldı ve kalan 20 katılımcı değerlendirildi (grup 1 n=11, grup 2 n=9). Katılımcılar, indirekt kalorimetri yöntemi ile yürüme oksijen maliyeti ölçümü için önceden belirlenen hızlarda koşu bandında yürütüldü. İntermitan klodikasyon anketi test öncesi uygulandı.
Bulgular: Grup 1’in ortalama yürüme hızı 77.8±11.4 m/dk., grup 2’nin 67.2±10.5 m/dk idi (p<0.05). Sağlıklı bireylerin ortalama yürüme oksijen maliyetleri 0.14±0.02 mL/kg/m, hasta grupta ise 0.18±0.04 mL/kg/m idi (p<0.05). Grup 2’de İK anket skoru ile oksijen maliyeti, tercih edilen yürüme hızı, klodikasyon ağrı skalası skoru ve Borg skoru arasında ilişki yoktu. Yürüme oksijen maliyeti ile maksimum yürüme mesafesi (MYM) arasında anlamlı ilişki vardı (p<0.05). Klodikasyon mesafesinin, Borg skoru ve klodikasyon ağrı skalası skoru ile anlamlı ilişkisi vardı.
Sonuç: Periferik damar hastalığı olan hastalarda, yürümenin metabolik etkinliği ve tercih edilen yürüme hızı azalabilir. Bu çalışma yürüme oksijen maliyetinin, tercih edilen yürüme hızının, Borg skorunun, klodikasyon mesafesinin ve MYM’nin, İK’li hastaların hareket kısıtlılığını izlemek için kullanılabilecek objektif parametreler olduğunu göstermektedir.