Çalışma planı: Primer spontan pnömotorakslı toplam 48 hasta (42 erkek, 6 kadın; ort. yaş: 29.7±12.5 yıl; dağılım 15-58 yıl) Kasım 2010 - Kasım 2011 tarihleri arasında prospektif olarak incelendi. Pnömotoraks alanı Rhea metodu ile hesaplandı. Her hastaya en az iki kere standart 12 derivasyonlu EKG çekildi (pnömotoraks tanısından sonra ve göğüs tüpü uygulamasından önce - EKG_pnömotoraks ve akciğerin yeniden ekspanse olması ve radyolojik olarak doğrulanmasından sonra - EKG_re-ekspanse). P dalgası ölçümü, PR mesafesi, QRS mesafesi, QT intervali ve kalp hızı için düzeltilmiş QT aralığı (QTc) hesaplandı. Ayrıca kalp hızı (dakikada nabız sayısı), aks deviasyonu ölçümleri ve prekordial derivasyonlarda QRS amplitüdleri (QRSV1-6) hesaplandı.

Bulgular: Pnömotoraks hastaların 29’unda (%60.4) sol, 19’unda (%39.6) sağ hemitoraksta idi. Pnömotoraks alanının ortalaması %43.0±21.5 idi. En sık görülen semptomlar, 34 hastada (%70.8) göğüs ağrısı, 14 hastada (%29.2) nefes darlığı idi. Pnömotoraks süresi 30 hastada (%62.5) ≤24 saat iken, 18 hastada (%37.5) >24 saat idi. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası QT süresi, aks deviasyonu, kalp hızı, QRSV1, QRSV4, QRSV5 ve QRSV6 değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı (sırası ile p=0.001, p=0.023, p=0.001, p=0.010, p=0.046, p=0.000, p=0.008). Üç hastada sağ dal bloku, iki hastada ST yükselmesi ve bir hastada T dalgası sivriliği olmak üzere toplam yedi hastada ilişkili QRS anormallikleri saptandı.

Sonuç: Çalışma bulgularımız hem sağ hem de sol pnömotoraksın kadınlarda daha belirgin olmak üzere, aks değişikliğine neden olabileceğini ve QRSV 4, 5 ve 6 derivasyonlarında voltajın drenaj sonu arttığını göstermektedir. Ayrıca pnömotoraks sağ dal bloku ve ST değişikliği gibi özellikli EKG değişikliklerine de yol açabilir.