Çalışma planı: Çalışma için 36 erkek Wistar sıçan seçildi. Ketamin uygulandıktan sonra sıçan kalpleri hızlıca çıkarıldı. Aort kanüle edildi ve kalp stabilizasyonunu sağlamak için 10 dakika 37 °C Krebs-Henseleit Buffer (KHB) infüzyonu başlatıldı. Daha sonra, izole edilen kalpler randomize olarak altı gruba ayrıldı: grup 1 (normotermi 37 °C-kontrol), grup 2 (hipotermi 28 °C-kontrol), grup 3 (normotermi-iskemik önkoşullama), grup 4 (hipotermi-iskemik önkoşullama), grup 5 (normotermi-levosimendan), grup 6 (hipotermi- levosimendan). Levosimendan KHB solüsyonuna eklendi (10 dakika yükleme için 24 μg/kg, idame için 0.1 μg/kg/dakika). Veriler Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testi kullanılarak analiz edildi ve Bonferroni düzeltmesi kullanıldıktan sonra p<0.05 ve p<0.008 değerleri anlamlı kabul edildi.

Bulgular: Doku malondialdehid (MDA) seviyeleri grup 6’ya kıyasla grup 4’te anlamlı olarak arttı (sırasıyla, ort. dağılım 1.85’e kıyasla 0.70; p=0.004). Sodyum, potasyum adenozin trifosfataz (Na⁺-K⁺ A TPase) e nzim a ktivitesi g rup 4 ’e k ıyasla grup 6’da anlamlı şekilde korundu (sırasıyla 303.6’ya kıyasla 209.1; p=0.004). Grup 4, grup 6’ya kıyasla yoğun TUNEL pozitif kardiyomiyosit gösterdi. Apoptotik hücre boyanma yüzdesi sırasıyla %37.5 ve %10 idi (p=0.004). Diğer gruplara göre, grup 6’nın elektron mikroskopik incelemesi düzenli miyofibriler ve korunmuş mitokondriyal yapı ve sarkomer ile karakterize normal morfolojik kompozisyon gösterdi.

Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, levosimendan ve hipoterminin ayrı ayrı kullanımının iskemik miyokard üzerinde koruyucu etki sağladığını göstermiştir. Öte yandan, levosimendan ile ön tedavi orta dereceli hipotermi durumunda daha iyi koruma sağlamıştır.