Çalışma planı: Küçük hücreli dışı akciğer kanseri nedeniyle Ocak 2004-Ağustos 2017 tarihleri arasında pnömonektomi geçiren toplam 452 hastanın 29"una (24 erkek, 5 kadın; ort. yaş 59.9±7.1 yıl; dağılım, 45-72 yıl) tamamlayıcı pnömonektomi uygulandı. Hastaların endikasyonları, erken ve geç dönem sonuçlarını etkileyen faktörler, ameliyat mortalitesi ve sağkalım oranları analiz edildi.
Bulgular: Ameliyat mortalitesi oranı %24.1 idi ve bu oran iki ameliyat sırası ve beş ameliyat sonrası ölümü içeriyor idi. Komplikasyon oranı %44.8 idi ve en sık komplikasyon %24.1 ile bronkoplevral fistül idi. Çalışma popülasyonu iki gruba ayrıldı. Elektif tamamlayıcı pnömonektomi grubu (n=19) rekürren malign tümör hastalarından oluşur iken kurtarma tamamlayıcı pnömonektomi (n=10) grubu anatomik bir akciğer rezeksiyonundan sonra gelişen bronkopulmoner bir komplikasyon nedeni ile acil pnömonektomi uygulanan hastalardan oluştu. Elektif tamamlayıcı pnömonektomi ve kurtarma tamamlayıcı pnömonektomi için morbidite ve mortalite oranları sırasıyla %26.3 ve %21.1; %70 ve %30 idi. Kurtarma tamamlayıcı pnömonektomi için morbidite elektif tamamlayıcı pnömonektomiden anlamlı biçimde daha yüksek idi (p=0.016). İleri yaş ve ameliyat öncesi risk bulunması (komorbidite ve neoadjuvan tedavi) daha yüksek ameliyat mortalitesi ile ilişkili idi (sırasıyla, p=0.019 ve p=0.049). Tamamlayıcı pnömonektomiden sonra ortalama sağkalım 19.5 ay idi (%95 güven aralığı 17.2-21.9 ay).
Sonuç: Tamamlayıcı pnömonektominin morbidite ve mortalite oranları standart pnömonektomiden daha yüksektir. Kurtarma tamamlayıcı pnömonektomi daha yüksek ameliyat sonrası risk ile ilişkilidir fakat daha iyi sağkalıma sahiptir. Tamamlayıcı pnömonektomiden sonra en önemli komplikasyon bronkoplevral fistüldür. Tamamlayıcı pnömonektomide ileri yaş ve ameliyat öncesi risk varlığı, istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksek mortalite ile ilişkilidir. Bununla birlikte, tamamlayıcı pnömonektomi seçilmiş hastalarda hala önemli bir tedavi seçeneğidir.