GİRİŞ

Bovine perikardial bioprotezler porcine bioprotezlerle karşılaştırıldığında üstün hemodinamik performansları nedeni ile tercih edilmişlerdir. Carpentier-Edwards(C-E) perikardial bioprotezler yeni uygulanan bioprotezlerdir. Hancock, Ionescu-Shiley gibi bioprotezlerden yapısal dayanıklılık açısından daha üstündürler. Perikardial bioprotezlerin dayanıklılığını geliştirmek için kapak yapımı ve doku korunmasında ek modifikasyonlar yapılmıştır. C-E perikardial bioprotezler 1981 yılından beri yapısal özellikleri nedeni ile daha iyi sonuçlar vermektedir.

MATERYAL METOD

Kliniğimizde Şubat 94-Mart 96 tarihleri arasında 236 hastada 281 Carpentier-Edwards pericardial bioprotez implante ettik. Bu olguların 135’ine mitral, 60’ına aort, 39’una aort ve mitral 2’sine mitral ve tirküspit, 1’ine triküspit, 1 olguya aort, mitral ve triküspit pozisyonunda implante edildi. Olguların 135’i kadın, 101’i erkek olup ortalama yaşları 39±4.9 (SD) idi. Preoperatif olarak 142 (%60.2) olgu atrial fibrilasyonlu, 37 (%15.7)’i sol atrial trombüslü, 25 (%10.6)’i önceden kapalı mitral komissürotomili, 2 (%0.85) perkütan mitral balon valvüloplastili, 11(%4.7) trombo-emboli öykülü, 58(%24.6) romatizmal ateş öykülü, 69(%29.2) ciddi pulmoner hipertansiyonlu idi. Olguların 164(%64.9)’u fonksiyonel kapasitesi NYHA class III-IV idi. 2 olgu aktif bakteriel endokardit ile operasyona alındı. Ek cerrahi girişim olarak 22 olguda triküspit anuloplasti, 37 sol atrial trombektomi, 6 sol atrial plikasyon, 42 sol auriküler ligasyon, 3 ASD onarımı, 1 VSD onarımı, 1 sol atrial miksoma eksptirpasyonu, 3 sinüs valsalva anevrizma onarımı, 27 olguda da konkomitant koroner bypass uygulandı.

SONUÇ

Olguların takip süresi 3 ay ile 26 ay arasında değişmekte idi. Hastane mortalitemiz (ilk 1 ay) 9 olgu ile %3.8 idi. Erken dönemde 15(%6.3) olgu kanama revizyonuna alındı. 4(%1.6) olguda serebro-vasküler aksedan gelişti (1 olgu antikoagulasyona bağlı serebral hemorajili). 13 olguda atelektazi, 8 pericardial efüzyon, 17 pleural efüzyon, 2 olgu da ise A-V tam blok gelişti. 3 (%1.3) olgu endokardit ile başvurdu. Bu olgulardan 1’i bioprotez kapak leafleti üzerinde hemodinamik bozukluk yapan vegetasyon nedeni ile reopere edildi. Geç mortalitemiz 4 olgu ile %1.8 idi. Bunlardan 3 olgu düşük debi nedeniyle 1 olgu ise endokardit+böbrek yetersizliği+sepsis nedeniyle kaybedildi. Postop 1., 6. ve 18. ayda EKO ile 119(%50.4) olgu değerlendirildi. Hiçbir olguda yapısal değişiklik saptanmadı. Son kontrolde ortalama gradient aort pozisyonda 11 mmHg, mitralde ise 8 mmHg idi.
C-E perikardial bioprotezler üstün hemodinamik performansları ve daha az yapısal değişiklikler göstermesi nedeniyle uygun olgularda tercih edilecek bir seçenek olduğu görüşündeyiz.