GİRİŞ

Sinus valsalva anevrizmaları ve kalp boşluklarına yırtılması sonucu gelişen hemodinamik değişiklikler, tanımlanması ve tedavisi yönünden özellik gerekmektedir. Sunacağımız beş olgunun klinik seyir ve özellikleri tamamen farklılık göstermektedir.

MATERYAL METOD

Şubat 1994-Temmuz 1996 tarihleri arasında dördü rüptüre olmuş toplam beş sinüs valsalva anevrizmalı olgu (3 erkek,2 kadın) BYİH’inde tedavi edildi. Yaşları 13-48 arasında ve yaş ortalamaları 30.8 idi. Klinik semptomları dört olguda çarpıntı, efor dispnesi, çabuk yorulma idi, bir olguda ise klinik semptom yoktu, bu olgu kontrol için çekilen telegrafisindeki kardiyomegali üzerine hastanemize sevk edilmişti. Fiziksel muayenelerde sistolik ve /veya diastolik thrill mevcut idi. Elektrokardiogramlarında sinüzal ritim mevcuttu. Göğüs filmlerinde ciddi ve orta derecede kalp genişlemesi vardı. Tüm olgulara invaziv ve noninvaziv hemodinamik inceleme yapıldı. Preoperativ teşhis ekokardiyografi ile doğru olarak sadece 3 olguda yapıldı. Nonkoroner sinüsten iki olguda rüptüre anevrizma sağ atriyuma, masif endokardit ile operasyona alınan ve postop 6. günde sepsisten ex olan bir olguda ise sol koroner sinüsten sol atriyuma açılmaktaydı, iki olguda ise; biri sağ koroner sinüsten sağ ventriküle açılıyordu., diğerinde ise sağ ventrikül içine doğru, (5x4x2cm) çaplarında anevrizma sağ ventrikül çıkım yolunu tıkayarak ileri derecede sağ ventrikul yetmezliğine neden olmuştu. Onarım olguların üçünde hem aortadan hem sağ atriyum veya sağ ventrikül tarafından primer sütürlerle gerçekleştirildi. Diğer iki olguda ise perikardiyal patch kullanıldı. Birinde kalsifik stenoz, diğer ikisinde yetmezlik olan 3 olguda aort kapak replasmanı yapıldı.

SONUÇ

Sonuç olarak kalp boşluklarına yırtılan olgularda aorta yetmezliği ve soldan sağa şant klinik tablonun önemli bölümünü kapsar. Yırtılmadan sağ ventrikül boşluğuna uzanan kese biçimindeki anevrizma ise sağ ventrikül çıkışını tıkayarak ileri derecede kalp yetmezliğine neden olmuştu. Bu tür olguya literatürde rastlanmamıştır.