GİRİŞ

Annuloaortik ektazili olgularda en büyük problem, patolojiye sekonder gelişen assending aort anevrizması ve buna bağlı komplikasyonlardır. Kompozit greftlerin kalp ve damar cerrahisinde giderek artan kullanımıyla birlikte, assending aorta anevrizmaları ve/veya komplikasyonları annuloaortik ektazili bu olguların, patolojisinin doğal seyrini değiştirmiştir.

MATERYAL METOD

Koşuyolu Kalp ve Araştırma Hastanesinde Şubat 1985-Haziran 1996 yılları arasında annuloaortik ektazili 46 olguya cerrahi müdahalede bulunulmuştur. Bu olgulardan 14 tanesi Marfan sendromludur. Olguların yaş ortalaması 36.4 (17-65)’dür. 3 olgu kadın, 43 olgu ise erkekti. Marfanlı olguların 2 tanesinde akut Tip A, 1 tanesinde ise kronik Tip A disseksiyon vardı. Annuloaortik ektazili olguların ise 7’sinde kronik Tip A disseksiyon vardı. Disseksiyonsuz olgularda ise assending aortada fusiform dilatasyon mevcuttu. Disseksiyonlu olguların bir tanesine Benthall de Bono (BDB)+Arkus aorta replasmanı + dessending aortaya fil hortumu, 2 olguya BDB + arkus aorta replasmanı yapıldı. 7 olguya BDB prosedürü uygulandı. Arkus aorta replasmanı yapılan 3 olguda total sirkülatuar arrest (TCA) + retrograd serebral ve total vücut perfüzyonu yapıldı. 39 olguda ileri derecede aort yetmezliği (AY), 7 olguda ise II°/ VI ° AY mevcuttu. Bu 7 olguya aort rekonstrüksiyonu ve separe greft interpozisyonu yapıldı. Elektif olan 29 olguya da BDB prosedürü uygulandı. 1 olguya ise BDB + MVR + 3’lü CABG yapıldı. Olgulardan 3 tanesi erken dönemde (56.5), yaşayan 43 olgunun ise 2 tanesi (%4.6) ise geç dönemde kaybedildi.

SONUÇ

Annuloaortik ektazili olgularda patoloji dejeneratif olduğu için aort kökü çapıyla orantılı olarak disseksiyon riski artmaktadır. Kardiyak ve anevrizma rüptürüne bağlı olarak erken ölümlerin azaltılabilmesi için, asemptomatik dahi olsa çapı 6 cm’e ulaşan anevrizmaların cerrahi tedavisinin hastalığın doğal seyrini olumlu olarak değiştireceğine inanıyoruz.