Çalışma planı: Ocak 2007 - Temmuz 2018 tarihleri arasında merkezimizde postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan ve en az 48 saat hayatta kalan toplam 119 hasta (38 erkek, 81 kadın; ort. yaş 54.4±13.0 yıl; dağılım 24-74 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası nötrofil-lenfosit oranları, demografik özellikleri, böbrek fonksiyon parametreleri ve ekstrakorporeal membran oksijenasyona ilişkin verileri kaydedildi. Böbrek hasarının gelişimi ve evreleri revize Akut Böbrek Hasarı Ağı ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi kriterlerine göre belirlendi.

Bulgular: Ameliyat öncesi nötrofil-lenfosit oranı ve böbrek hasarı arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Ameliyat sonrası nötrofil-lenfosit oranı, böbrek hasarı gelişen hastalarda, böbrek hasarı olmayan hastalara kıyasla, daha yüksekti (sırasıyla 8.68 [0.84-42.00] ve 4.02 [1.04-21.21], p=0.004). Hastalar Akut Böbrek Hasarı Ağı (p=0.015) ve Böbrek Hastalığında Küresel Sonuçların İyileştirilmesi (p=0.006) kriterlerine göre böbrek hasarı evrelerine ayrıldıklarında, daha ciddi böbrek hasarı olan hastalarda nötrofil-lenfosit oranı daha yüksek bulundu. Alıcı işletim karakteristik analizi ile böbrek hasarı tespitinde nötrofil-lenfosit oranının kesim değeri 6.71 olarak saptandı. 6.71"in üzerinde bir değere sahip hastalarda, böbrek hasarı gelişiminin olasılık oranı 5.941 idi.

Sonuç: Ameliyat öncesi değil fakat, ameliyat sonrası nötrofillenfosit oranı, postkardiyotomik şok nedeniyle ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği alan hastalarda böbrek hasarının varlığı ve derecesi ile ilişkilidir. Nötrofil-lenfosit oranı, bu hasta grubunda basit ve ucuz bir enflamasyon belirtecidir.