Çalışma planı: Temmuz 2014 - Mart 2019 arasında kalp cerrahisi sonrası sternal dehisens ve mediastinit gelişen toplam 13 hasta (8 erkek, 5 kadın; ort. yaş: 60.3±2.9 yıl; dağılım 33-74 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hasta verileri hastane kayıtlarından elde edildi.
Bulgular: İşlem öncesinde üç olguda Robiscek tekniği ile rekonstrüksiyon yapılırken, bir olguda da debridman sonrası konvansiyonel yeniden telleme tekniği uygulandı. Bir olgu dışında tüm olgularda sternal pürülan akıntı mevcuttu (n=12, %92). Dört olgu dışında tüm olguların sternumunda en az iki fraktür hattı mevcuttu (n=9, %69). İşlem öncesinde olgulara 1 ila 10 seans (medyan=4) vakum yardımlı kapama tedavisi uygulandı. Sternal fiksasyon için en az iki adet bar karşılıklı kaburgalar arasına yerleştirildi. Üç olgu dışında tüm olgulara sternal boşluğa transdiyafragmatik çekilen omentum yerleştirildi. İki olguda seroma ve lokal enfeksiyon nüksü (n=2, %15.3) ve bir olguda insizyonel herni (n=1, %7.6) gelişti. Olguların tümünde toraks stabilizasyonu başarı ile sağlandı.
Sonuç: Ameliyat öncesi dönemde kültür negatif oluncaya kadar uygulanan vakum yardımlı kapatma tedavisi ve ameliyat sırasında sternal boşluğa transdiyafragmatik omentum uygulanması ile desteklenen STRATOS sisteminin kullanıldığı sternal rekonstrüksiyon ile komplike sternal dehisens olgularında toraks stabilizasyonu başarı ile sağlanabilir.