İnterventriküler septum rüptürü, akut miyokard infarktüsünün nadir, fakat fatal seyreden ve erken tanı tedavi uygulanmasını gerektiren bir komplikasyonudur. Medikal tedavi ile izlem yüksek oranda ölümle sonlanır. Bu nedenle tedavide cerrahi onarımın seçilmesi, postoperatif mortalite ve uzun dönem sürviyi olumlu etkilemektedir.
Koşuyolu Kalp ve Araştırma Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniğinde 1985 - Ekim 1998 yılları arasında akut miyokard infarktüsü sonrası gelişen interventriküler septum rüptürü nedeni ile 16 hasta ameliyat edilmiştir. Tüm hastalar tanı konulduktan sonra kliniğimize cerrahi onarım için gönderilmişlerdi. Bu hastalar, postinfarkt VSD teşhisi ile kliniğimize başvurup cerrahi girişim uygulanması arasında geçen süreye göre 2 gruba ayrıldı: erken cerrahi girişim (<30 gün) 11 hastaya uygulanırken (Grup I) geç cerrahisi girişim (> 2 ay) 5 hastaya uygulandı (Grup II). Her iki grubun yaş ortalamaları birbirine yakın olup Grup-I için ortalama yaş 60.1 ± 7.1 (53-80), Grup-II için 61±5.6 (53-68) idi. Grup-Ideki hastaların %81.8inde (9/11) miyokard infarktüsü anterior yerleşimli iken Grup-IIde %40 (2/5) anterior tutulum mevcuttu. IABP geç cerrahi girişim uygulanan Grup-II hastalarının hiçbirinde kullanılmazken Grup-I hastalarının %91.6sında (10/11) hemodinamiyi stabilize etmek için kullanıldı. Postinfarkt VSD onarımına paralel uygulanan ek cerrahi girişim (CABG) oranı Grup-I için %36 (4/11) iken Grup-II için %60 (3/5) idi.
Grup-Ideki yaşayan hastalardan sadece birinde (1/3, %33) rekürran VSD görüldü ve medikal takip kararı alındı. Hastane mortalite oranı Grup-Ide 8 hasta ile %73 ve Grup-IIde 2 hasta ile %40 olarak bulundu.
Postinfakt VSDnin cerrahi onarımı riskli bir girişim olsa da, medikal tedavi ile izleme nazaran hayat kurtarıcı etkisinin daha belirgin olması nedeniyle tedavide seçilmesi gereken yol olmalıdır. Erken ve geç cerrahi girişim açısından anlamlı bir fark bulamamıza karşın cerrahi girişim zamanlaması için seçtiğimiz yol düşük kalp debisi sendromu gelişmemiş ve hemodinamisi stabil seyreden hastalarda en az 6-8 hafta beklemek, düşük kalp debisi gelişmiş hastalarda IABP ve inotropik destek ile hemodinaminin stabilize edilerek en az 3 hafta beklenmesi veya hemodinamisinin düzeltilemediği hastalarda derhal cerrahi girişimin uygulanması şeklindedir.