Çalışma planı: Ocak 2018 ile Ocak 2023 tarihleri arasında yapılan bu retrospektif çalışmada, Çocuk Kalp Cerrahisi Veritabanında bulunan 15 merkezden toplam 4007 konjenital kalp cerrahisi işlemi incelendi. Veri girişi için uluslararası tanı ve işlem kodları, verilerin karşılaştırlması için STAT (Göğüs Cerrahları Derneği ve Avrupa Kardiyotorasik Cerrahi Birliği) mortalite skor ve kategorileri kullanıldı. Cerrahi öncelik durumu, Amerikan Anesteziyoloji Birliği kılavuzundan modifiye edildi. Veritabanına 5 ve üzerinde olgu gönderen merkezler çalışmaya alındı.

Bulgular: İşlemlerin 2,983"ünde (%74.4) kardiyopulmoner baypas ve kardiyoplejik arrest uygulandı. Hastaların %22.6"sında genetik anomali, sendrom veya prematürite gibi genel risk faktörleri mevcuttu. Genele bakıldığında, ameliyat öncesi risk faktörleri (örn., mekanik ventilasyon, böbrek yetersizliği ve sepsis) %18.9 hastada vardı. İşlemlerin 610'u (%15.2) yenidoğanlara, 1,450'si (%36.2) bebeklere, 1,803'ü (%45) çocuklara ve 144'ü (%3.6) yetişkinlere uygulandı. Ameliyat zamanlaması hastaların %56.5"inde elektif, %34.4"ünde erken, %8"inde acil ve %1.1"inde ise kurtarıcı özellikte idi. Hastaların 163"ünde (%4) ekstrakorporeal membran oksijenasyonu desteği kullanıldı ve bu hastalarda sağkalım oranı %34.3 idi. Bu çalışmada genel mortalite %6.7 (n=271) idi. Prematürite, düşük doğum ağırlıklı yenidoğanlar ve heterotaksi sendromu gibi genel risk faktörlerine sahip hastalarda mortalite riski daha yüksekti. Ameliyat öncesi mekanik ventilasyon uygulanan hastalarda mortalite %17.5 idi. Pulmoner hipertansiyon ve ameliyat öncesi sirkülatuar şok sırasıyla %11.6 ve %10 mortalite oranlarına sahipti. Ameliyat öncesi risk faktörleri olmayan hastalarda mortalite %3.9 idi. Yenidoğan hastalar en yüksek mortalite oranına (%20.5) sahipti. Yenidoğanların yoğun bakım ve hastane kalış süreleri de (sırasıyla, ortanca 17.8 gün ve 24.8 gün) diğer yaş gruplarına kıyasla yüksek bulundu. Bebeklerin mortalitesi %6.2 idi. Hastane mortalitesi çocuklar için %2.8 ve yetişkinler için %3.5 idi. Elektif ameliyatlarda mortalite oranı %2.8 idi. STAT sisteminin dördüncü ve beşinci kategorilerinde gözlenen mortalite oranları beklenden daha yüksekti (sırasıyla; gözlenen %14.8 ve %51.9; beklenen %9.9 ve %23.1).

Sonuç: Bu çok merkezli veritabanı çalışması ile ilk kez Türkiye"deki konjenital kalp cerrahisi sonuçları güncel dünya deneyimleri ile karşılaştırılabildi. Yenidoğan ve kompleks kalp cerrahisindeki artmış mortalite, iyileştirilmesi gereken noktalar olarak açığa çıkarıldı. Türkiye"de konjenital kalp cerrahisinin kalitesinin iyileştirmesi için Çocuk Kalp Cerrahisi Veritabanı büyük potansiyele sahiptir. Uzun vadede veritabanına daha fazla merkezin katılımı ile daha doğru risk belirlenmesi mümkün olabilir.