Çalışma planı: Ocak 2002 - Ocak 2024 tarihleri arasında sağ ventrikül-pulmoner arter rekonstrüksiyonu yapılan t oplam 1 06 h asta ( 49 e rkek, 5 7 k adın; medyan yaş: 5 yıl; dağılım, 2-49 yıl) retrospektif olarak incelendi. Çalışmada kriyoprezerve homogreftler kullanıldı ve cerrahi işlemler kardiyopulmoner baypas yapılarak orta derecede hipotermi altında gerçekleştirildi. Homogreft başarısızlığı, yeniden girişimi veya replasmana gereksinim duyulması olarak tanımlandı. Primer sonuç ölçümleri genel sağkalım, kondüit replasmanından kurtulma oranı ve herhangi bir gerekli yeniden girişimden kurtulma oranı idi.

Bulgular: Medyan takip süresi 7 yıl idi. Genel sağkalım oranı %92.5 olup, erken mortalite başlıca düşük kalp debisine bağlıydı. Tekrar girişimden kurtulma oranları üçüncü, beşinci ve 10. yılda sırasıyla %90.8, %84.8 ve %76.3 idi. On üç hastada kondüit replasmanı gerekti ve pulmoner homogreftler daha yüksek dayanıklılık gösterdi. Homogreft başarısızlığı için risk faktörleri arasında pulmoner kapak yetersizliği tedavisi, daha düşük hasta kilosu, daha genç yaş ve kadın cinsiyeti yer aldı.

Sonuç: Bu çalışma, kardiyak rekonstrüksiyonda kapaklı homogreftlerin mükemmel sağkalım ve dayanıklılığını vurgulamakla birlikte, kompleks doğumsal kalp hastalığı işlemlerinde hasta yönetimi ve cerrahi karar verme konusunda çıkarımlarda bulunmaktadır.