Amaç: Konjenital kalp cerrahisinde, ameliyat sırasında gelişen diyafram paralizi erken ameliyat sonrası dönemde morbidite ve mortaliteyi önemli ölçüde etkileyebilmektedir. 2000 yılı içinde kliniğimizde yapılan kalp ameliyatları bu amaçla değerlendirilmiş, sonuçları tartışılmıştır.

Materyal ve Metod: 2000 yılı içinde toplam 335 konjenital kalp ameliyatı yapılmıştır. Yaş ortalaması 3.95 ± 7.22 (3 gün-57 yıl) yıl olarak bulunmuştur. Bunların 10’unda (%2.9) diyafram paralizi saptanmış, bu olgularda yaş ortalaması ise 3.04 ± 2 (4 ay-6 yıl) yıl olarak bulunmuştur. Paralizi saptanan olguların klinik durumları değerlendirilerek 6 olguya (%60) diyafram plikasyonu uygulanmış, dört olgu ise klinik izleme alınmışlardır. Beş olgu (%50) 2 yaşın altında, 3 olgu (%30) ise infant yaş grubundadır. Paralizi 3 olguda bilateral yerleşimlidir.

Bulgular: Cerrahi tedavi uygulanan gruptaki bir olgu kardiyak problemden dolayı kaybedilmiştir. Diğer 5 olgunun 3 ay sonraki kontrollerinde klinik durumlarında belirgin iyileşme görülmüştür. Medikal tedavi ile izlenen 4 olgudan birine plikasyon kararı verilmişken solunum sıkıntısının agreve ettiği kalp yetmezliği sebebi ile kaybedilmiştir. Üç olgunun 3 ay sonraki kontrollerinde paralizinin devam etmekle birlikte klinik durumlarının iyi olduğu görülmüştür.

Sonuç: Konjenital kalp cerrahisinde ameliyat sonrası dönemde solunum güçlüğü olan olgularda diyafram paralizi araştırılmalı, bu amaçla ultrasonografi yoğun bakım ortamında kolayca uygulanabilmesi ve kesin sonuç vermesi açısından öncelikli düşünülmelidir. Olguların klinik durumlarına göre de her ne kadar yaş faktörü önemli olsa da diyafram paralizinin düzelmesini uzun dönemde beklemek yerine komplikasyonlar gelişmeden cerrahi tedavi uygulanmalıdır.

Keywords : Diyafram, paralizi, frenik sinir hasarı, plikasyonu