Materyal ve Metod: Bir Kasım 2000 ile 30 Mart 2001 tarihleri arasında ardışık 17 hastaya OPCAB operasyonu (14 erkek, 3 kadın, ortalama yaş 55.6 ± 6.8 yıl), 30 hastaya ise stent uygulaması (23 erkek, 7 kadın, ortalama yaş 54 ± 7.9 yıl) yapıldı.
Bulgular: Her iki hasta grubunda da mortalite görülmedi. Maliyeti etkileyebilecek perioperatif miyokard infarktüsü, revizyon, serebral olay, uzamış ventilasyon, intraaortik balon kullanımı ve aritmi komplikasyonlarından hiçbirisi OPCAB grubunda gelişmedi. Stent grubunda bir hastada işlem sırasında lezyon dilate edilemedi. Stent grubunda bir diğer hastaya stent sonrası tıkanıklık gelişmesi sebebiyle perfüzyonda koroner arter bypass operasyonu yapıldı. Genel hastane ve tek kullanımlık materyal maliyeti stent grubunda OPCAB grubuna göre daha yüksekti (p = 0.04). Transfüzyon maliyeti OPCAB grubunda stent grubuna göre daha yüksek bulundu
(p = 0.039). Komplikasyon maliyeti açısından ise her iki grup arasında bir farklılık bulunmadı (p = 0.128). Üç ayrı başlığın birlikte değerlendirildiği ortalama prosedür maliyeti, stent grubunda OPCAB grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (1,821,353,000 ± 154,500,000 TL\'ye karşılık 757,025,300 ± 142,213,800 TL; p < 0.0001).
Sonuç: İzole LAD darlıklarında OPCAB operasyonu ortalama prosedür maliyeti yönünden stent yöntemine göre daha avantajlıdır.