Materyal ve Metod: Yeni Zelanda Albino tavşan kalpleri (10 çalışma grubunda, 10 kontrol grubunda) Langendorff yöntemi ile asılarak stabil çalışır hale getirildikten sonra 90 dakika soğuk iskemik kardiyoplejik (St Thomas II) arrest oluşturuldu. İskemik arrest sırasında kalpler buzlu su ile soğutuldu ve 20 dakikada bir soğuk kristalloid kardiyopleji tekrarlandı. Çalışma grubunda L karnitin 6 mM/L konsantrasyonunda kardiyopleji sıvısına eklendi. Ventrikül fonksiyonları, basınç ve kalp hızı ile değerlendirildi. Serbest oksijen radikal oluşumu miktarını belirlemek amacıyla iskemi sonrası kalp dokusunda malondialdehid seviyesi, GSH / GSSG oranı, glutatyon redüktaz ve glutatyon peroksidaz seviyeleri saptandı. Doku hasarı perfüzatta biriken kreatin fosfokinaz, aspartat transaminaz ve laktik dehidrogenaz seviyeleri ile belirlendi.

Bulgular: İskemi sonrası ortalama tepe basıncı kontrol grubunda %23 düşerken karnitin grubunda %14 düştü (p = 0.124). İskemi sonrası ortalama kalp hızı kontrol (130 + 9 / dak) ve karnitin grubunda (130 + 6 / dak) benzerdi (p = 0.820). İskemi sonrası ortalama basınç x kalp hızı sonuçları iki grup arasında farklılık göstermiyordu (p = 0.198). İskemi sonrası doku ortalama malondialdehit seviyesi kontrol grubunda 0.97 + 0.14 nmol/mg protein, karnitin grubunda 0.974 + 0.1 nmol/mg protein seviyesindeydi (p = 0.519). Karnitin grubunda iskemi sonrası doku glutatyon reduktaz (p = 0.004) ve GSH (p = 0.035) anlamlı olarak daha yüksekti, ancak ortalama doku glutatyon peroksidaz seviyesi (p = 0.82) ve GSH / GSSG oranları (p = 0.733) iki grup arasında farklılık göstermiyordu. İskemi sonrası perfuzatta bakılan kreatin fosfokinaz (p = 0.495), aspartat transaminaz (p = 0.73) ve laktik dehidrogenaz (p = 0.788) iki grup arasında farklılık göstermiyordu.

Sonuç: İzole kalp modelinde standard kristalloid kardiyopleji sıvısına eklenen L karnitinin iskemi sonrası kalp fonksiyonlarının korunması, serbest oksijen radikal oluşumu ve doku hasarının önlenmesi üzerine etkisi olmadığını düşünmekteyiz.