Amaç: Ventrikül repolarizasyonunun homojenitesindeki farklılığın bir göstergesi olan QT dispersiyonunun koroner arter hastalığında (KAH) ve diabetes mellitusta arttığı, bunun aritmik kardiyak ölümlerde bağımsız bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Çalışmamızda çok damar hastalığı bulunan diyabetik koroner arter hastalarında koroner bypass cerrahisinin erken dönem QT dispersiyonu üzerine olan etkilerinin araştırılması amaçlandı.

Materyal ve Metod: Çalışmaya başarılı koroner bypass operasyonu uygulanan 104 hasta alındı. Yaş, cinsiyet, KAH öyküsü ve revaskülarize edilen damar sayısı farklı olmayan tip-2 diyabetli 54 olgu Diyabetik Grubu’nu, 50 non-diyabetik olgu Kontrol Grubu’nu oluşturdu. Olguların operasyon öncesi ve ameliyattan 24 saat sonra kaydedilen elektrokardiyografi (EKG) örneklerinden QT max, QT min, QT-D değerleri milisaniye cinsinden elde edildi. Daha sonra bu veriler kalp hızına göre Bazette formülü kullanılarak düzeltildi ve QTc max,QTc min ve QTc-D değerleri hesaplandı.

Bulgular: Preoperatif dönemde Diyabetik grupta QT max, QTc max, QTc min, QTc-D değerleri anlamlı olarak yüksek bulunurken, QT min ve QT-D değerlerinde gruplar arasında fark gözlenmedi. Gruplar arasında post operatif değerler karşılaştırıldığında QT max, QT min ve QTc max değerlerinin Diyebetik grupta anlamlı olarak fazla olduğu, QT-D, QTc min ve QTc-D değerlerindeki artışın ise istatistiksel olarak anlamlılık göstermediği gözlendi.

Sonuç: Koroner bypass operasyonu uygulanan koroner arter hastalarında kontrollü diyabetin erken postoperatif dönem QT dispersiyonu, dolayısıyla aritmi gelişimi sıklığı üzerinde arttırıcı bir faktör olmadığı düşünüldü.

Keywords : Diabetes mellitus, koroner bypass, QT dispersiyonu, aritmi, elektriksel stabilite