Amaç: Malign hastalığı olan hastaların beklenen yaşam sürelerinin kısalığı düşünüldüğünde, cerrahlar bu hastalara ekstrakorporeal dolaşım gerektiren kardiyovasküler sistem ameliyatlarını yapmaktan çekinebilirler. Düşük dereceli küçük lenfositik malignensiler (Bhücreli, kronik lenfositik lösemiler ve non-Hodgkin lenfomaların bazı tipleri) ileri yaşlarda daha sıklıkla görülmektedir. İmmun sistem bozuklukları gelişebilen bu hastalarda açık kalp cerrahisi sonrası enfeksiyon riski, kardiyopulmoner bypassın immun sistemi geçici süre baskılamasına bağlı olarak beklenenden daha yüksek olabilir.

Materyal ve Metod: Haziran 1999 - Ocak 2002 tarihleri arasında yaşları 49-72 arasında değişen düşük dereceli lösemili beş hasta ameliyat edildi. Bu hastalardan 4’ü erkek, biri kadındı. Üç hastada non-Hodgkin lenfoma, diğer iki hastada ise kronik lenfositik lösemi mevcuttu. Bir hastaya mitral kapak replasmanı yapılırken, diğer dört hastaya aorto-koroner bypass greft operasyonu uygulandı.

Bulgular: Hastaların hiçbirisinde erken ölüm gözlenmedi. Hastaların hastanede kalış süresi ortalama 8 gün idi. Hastaların 1 yıllık takip sürelerinde kronik lenfositik lösemili bir hasta kemoterapiye devam ederken, diğer dört hastada lenfosito-patolojik olay stabil kaldı.

Sonuç: Kronik lenfositik lösemi ve non-Hodgkin lenfoması olan düşük dereceli malign lenfoproliferatif hastalığı olanlarda ekstrakorporeal dolaşım desteğini gerektiren açık kalp cerrahisi operasyonları uygun mortalite ve muhtemel yüksek postoperatif enfeksiyon riskiyle yapılabilir. Bu hastalara operasyon planlandığında diğer hastalardan farklı yaklaşım gerekmeyebilir.

Keywords : Lenfoproliferatif hastalık, açık kalp cerrahisi, lenfoma, lösemi