Amaç: Abdominal aort anevrizması cerrahisinde mortalite ve morbiditenin yıllar içinde azalmıştır ve retroperitoneal (RP) yaklaşımın birçok avantajına karşın transperitoneal (TP) yaklaşım hala tercih edilen bir yöntem olmaya devam etmektedir. Bu çalışmada her iki yaklaşım elektif ve acil olgular için karşılaştırıldı.

Çalışma planı: Ocak 1994 ile Mart 2004 tarihleri arasında acil veya elektif şartlarda abdominal aort anevrizma cerrahisi geçiren olgular saptanarak, cerrahi yaklaşımın ve insizyonun tipine göre hastane mortalitesi, değişik morbiditeler, ile ameliyat öncesi ve ameliyat sırasındaki bulgular karşılaştırıldı.

Bulgular: On senelik bu dönemde 35’inde rüptüre anevrizma bulunan 155 hastanın 45’i RP retroperitonal yaklaşımla tedavi edildi. Retroperiton yaklaşımıyla ameliyat edilen grupta; mekanik ventilasyon süresi (p<0.001), nazogastrik sonda dekompresyonu (p<0.001), intravenöz sıvı ihtiyacı ve yoğun bakımda kalış süresinin (p<0.001) anlamlı olarak daha az olduğu görüldü. Kan transfüzyon ihtiyacı ise her iki cerrahi yaklaşım için benzerdi (p>0.05). Rüptüre olgularda mortaliteye yol açan belirgin nedenin kanama olduğu saptandı ancak iki cerrahi yaklaşımın karşılaştırılmasında benzer sonuçlar bulundu.

Sonuç: Retroperitoneal yaklaşım; daha az yoğun bakımda kalım ve mekanik ventilasyon gereksinimi, bağırsak fizyolojisinin daha erken sağlanması gibi avantajlara sahip olduğu gibi cerrahi açıdan yeterli görüş alanı da sağlamaktadır.

Keywords : Abdominal aorta; anevrizma; retroperitoneal