Çalışma planı: Çalışmada 30 adet Wistar albino cinsi sıçan kullanıldı. Sıçanlar her bir grupta altı sıçan olacak şekilde rastgele beş gruba ayrıldı. Sıçanlarda sol alt ekstremite iskemisi yaratıldı. Reperfüzyon öncesi tek doz 15, 50 ve 150 mg/kg metilprednizolon verildi. Deneklerin serum ve akciğer örnekleri alınarak akciğer hasarı ve sistemik inflamasyon parametreleri çalışıldı. Bulgular istatistiksel olarak değerlendirildi.

Bulgular: Tüm inflamasyon parametreleri (lökosit, nötrofil yüzdesi, laktat dehidrojenaz, malondialdehit, süperoksit dismutaz, glutatyon peroksidaz, interlökin-8 ve tümör nekroz faktör alfa) kontrol grubuyla karşılaştırıldığında iskemi-reperfüzyon grubunda anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.05). Tedavi gruplarında verilen dozla ilişkili olarak inflamasyon parametre düzeylerinde düşüşler görüldü. İnflamasyon parametreleri, 150 mg/kg metilprednizolon verilen grupta, 15 mg/kg metilprednizolon verilen gruba kıyasla anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.05). İskemi-reperfüzyon grubu ile karşılaştırıldığında böbrek ve karaciğer fonksiyon parametrelerindeki farklılık tedavi gruplarının hiçbirinde anlamlı bulunmadı (p>0.05).

Sonuç: Tek doz metilprednizolon, sıçanlarda ekstremite iskemi reperfüzyonuna bağlı akciğer hasarının önlenmesinde etkili bir ajandır. Dozun artması ile doku hasarını önleyici etki daha da belirginleşmektedir. Bununla birlikte, çok yüksek dozlarda bile böbrek ve karaciğer fonksiyonları etkilenmemektedir.