Çalışma planı: Etik kurul onayı alındıktan sonra fiziksel olarak ASA I (Society of Anesthesiologists I) veya II sınıfında olan özofagus kanseri nedeniyle VYT-özofajektomi ameliyatı uygulanan dokuz hasta, (2 kadın 7 erkek; ort. yaş 60 yıl; dağılım 39-74 yıl) çalışmaya dahil edildi. Standart genel anestezi uygulandı. Dinamik respiratuvar kompliyans, hava yolu direnci, inspiratuvar tepe basıncı monitörize edildi. Ölçümler beş ayrı zamanda kaydedildi; entübasyon sonrası 10. dakika (Entübasyon: T1, kontrol), sol lateral dekübit pozisyonu sonrası 10. dakika (Sol lateral: T2), sol lateral dekübit pozisyonunda tek akciğer ventilasyonunu sonrası 10. dakika (Tek akciğerbaşlangıç: T3), tek akciğer ventilasyonu sona ermeden önceki 10. dakika (Tek akciğer-son: T4) ve yüzüstü pozisyonu sonrası 10. dakika (Yüzüstü: T5). Arteryal kan gazı örnekleri de aynı aralıklarla alındı.

Bulgular: Dinamik respiratuvar kompliyans kayıtları T1, T2, T3, T4 ve T5’te sırasıyla; 66±12 ml. cm. H2O^-1, 53±8 ml. cm. H2O^-1, 49±8 ml. cm. H2O^-1, 48±8 ml. cm. H2O^-1 ve 52±11 ml. cm. H2O^-1 olarak bulundu. Değişimler T2, T3, T4 ve T5’te anlamlı bulundu (p<0.05).

Sonuç: Sonuçlarımıza göre, solunum mekaniği, oksijenasyon ve kısmi oksijen basınçları, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında; VYT-özofajektomi sırasında ölçülen bütün aralıklarda ve özellikle tek akciğer ventilasyon aralığında negatif etkilendi.