Çalışma planı: Koroner arter bypass greftleme ameliyatı uygulanan ve ameliyat sonrası dönemde kalp pili gereksinimi olacağı düşünülen ardışık 18 hasta (13 erkek, 5 kadın; ort. yaş 62.0±15.0 yıl; dağılım 47-77 yıl) çalışmaya dahil edildi. Ameliyat sırasında hastaların tümüne sağ ventrikül (sağV) ve sol ventrikül (solV) epikardlarına geçici kalp pili telleri yerleştirildi. Epikardiyal teller sağV’de çıkım yoluna, solV’de apekse yerleştirildi. Ameliyat sonrası 5. günde ekokardiyografi (Vivid 7, Vingmed-General Electric Healthcare) ile bazal, sağV ve solV yerleştirilmesi sırasında doku Doppler ölçümleri yapıldı. SağV ve solV yerleştirilmesi sırasında kalp hızı kalp pili ile bazal değerin üzerine çıkartıldı. Analiz sırasında en az üç kardiyak siklus doku hız görüntüleme modunda kaydedildi. Kaydedilen görüntüler EchoPAC (EchoPAC 6.3, Vingmed-General Electric Healthcare) cihazı ile analiz edildi. Doku senkronizasyon görüntüleme için alınan görüntülerde, solV septal ve lateral segmentler işaretlendi ve septo-lateral gecikme olup olmadığı kaydedildi. Sonuçlar ortalama ± standart sapma olarak gösterildi ve ortalamaların karşılaştırılmasında Wilcoxon signed rank test kullanıldı.

Bulgular: Hastaların tümünde sağV yerleştirilmesi sırasında septum ile lateral duvar arasında bazal değerlere oranla belirgin intraventriküler gecikme meydana geldi (52.9±20.7 ms’ye karşın 20.6±14.6 ms, p<0.001). SolV yerleştirilmesi uygulandığında tüm hastalarda intraventriküler gecikme bazal değerlerden daha kısa ölçüldü (12.7±12.1 ms’ye karşın 20.6±14.6 ms, p=0.001). Hastalarda ameliyat sırası kalp pili teli yerleştirilirken, ameliyat sonrası dönemde asenkroni ölçümleri yapılırken ve teller alındıktan sonra hiçbir komplikasyon görülmedi.

Sonuç: Koroner arter bypass greftleme ameliyatı uygulanan hastalarda geçici epikardiyal pace tellerinin sağ ventrikül yerine sol ventriküle yerleştirilmesi daha uygundur.