Amaç: Bu çalışmada, ortotopik kalp nakli yapılan hastaların mortalite ve morbiditesini etkileyen risk faktörleri değerlendirildi ve kısa ve uzun dönem sağkalım oranları araştırıldı.

Çalışma planı: Mayıs 1998 - A ralık 2008 tarihleri arasında 42 hastaya (36 erkek, 6 kadın; ort. yaş 38.8±12 yıl; dağılım 16-59 yıl) kliniğimizde ortotopik kalp nakli uygulandı. Hastaların %71.4'ü dilate kardiyomiyopati nedeni ile ameliyat edildi. Ortotopik kalp nakli işleminde, sekiz hastada biatriyal cuff tekniği, 34 hastada ise bikaval teknik kullanıldı. İlk hastalarda siklosporin, kortikosteroid, azathioprin üçlü ilaç ile immünsüpresyon tedavisi yapıldı. 2002 yılından sonra azathioprin yerine mikofenolat mofetil kombinasyonun üçüncü ilacı oldu. Hastalar ilk altı ay boyunca ayda bir, daha sonra üç aylık periyotlarla izlendi. Ortalama takip süresi tüm hastalar için 36 ay idi. En uzun takipli hastamız 11. yılındadır.

Bulgular: Soğuk iskemi süresi 188.5±51.4 dk. (dağılım 85-250) idi. Hastane mortalitesi üç hastada (%7.1), geç mortalite ise 11 hastada (%26.1) görüldü. Bir yıllık, beş yıllık ve 10 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %80, %66 ve %51 idi. Kross klemp zamanı, donör cinsiyeti, alıcı cinsiyeti, pulmoner arter basıncı, ameliyat öncesi ejeksiyon fraksiyonu, soğuk iskemi süresi ve alıcı-verici arasındaki cinsiyet farklılığının erken mortalite ve genel sağkalım üzerine etkisi analiz edildi. Bu parametreler istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Donör yaşı hariç tüm parametrelerin sağkalıma etkisiz olduğu tespit edildi. Donör yaşı 25 yaşından büyük olanlarda 10 yıllık sağkalım %22 iken, 25 yaşından küçük olanlarda %75 olarak hesaplandı (p=0.008).

Sonuç: Medikal ve cerrahi gelişmelerin paralelinde kalp naklinin gelişimi devam etmekte, böylece daha iyi erken ve geç dönem sağkalım oranları elde edilmektedir. Son dönem kalp rahatsızlığının tedavisinde kalp nakli altın standart olmaya devam etmektedir.

Anahtar Kelimeler : Kalp nakli; uzun dönem takip; sağkalım