Çalışma planı: Travma ve diğer nedenlerle göğüs tüpü uygulanan 144 hastada (57 kadın, 87 erkek; ort. yaş 43.2 yıl; dağılım 8-72 yıl) göğüs tüplerinin çıkarma zamanı ve tekniğini değerlendirmek için bu prospektif çalışma tasarlandı. Hastalar göğüs tüpünün solunumun hangi fazında çıkarılacağına göre rasgele iki gruba ayrıldı. Gruplar göğüs tüpleri çıkarılırken emme uygulananlar ve uygulanmayanlar, 6-12 saat ve 24-48 saat'te göğüs tüpü çıkarılanlar olarak alt gruplara ayrıldı.

Bulgular: Sonuçlar, ekspirium sonunda ve emme uygulanmadan çıkarılan olgular ile karşılaştırıldığında, göğüs tüpünün inspirum sonunda ve emme uygulanarak çıkarılmasını desteklemektedir (p<0.013). Buna ek olarak, göğüs tüpleri 6-12 saatte çıkarılan hastalarda reküren pnömotoraks gelişimi, 24-48 saatte çıkarılanlara göre anlamlı derecede daha sık idi (p<0.028). Ortalama hastanede kalış süreleri reküren pnömotoraks gelişen hastalarda belirgin olarak daha uzundu (p<0.01).

Sonuç: Göğüs tüplerinin 24-48 saat sonra ve emme ile inspiryum sonunda çıkarılması, daha düşük reküren pnömotoraks gelişme oranı ve anlamlı olarak daha kısa hastanede kalış süresi ile ilişkilidir.