Çalışma planı: Otuz iki adet Wistar albino sıçan rastgele yöntem ile dört eşit gruba (n=8) ayrıldı. Kontrol grubunda anestezi sonrasında kan ve akciğer örnekleri alındı. Kontüzyon grubunda sıçanlarda anestezi altında akciğer kontüzyonu yaratıldıktan 24 saat sonra örnekler alındı. Sildenafil gruplarında ise akciğer kontüzyonu sonrasında sıçanlara intraperitoneal olarak tek doz 1 ve 5 mg/kg sildenafil verildi. Örneklerde sitokin ve oksidatif stres parametreleri çalışıldı.

Bulgular: Akciğer dokusunda, kontüzyon grubunda tüm parametreler kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.05). Bir ve 5 mg/kg'lik dozlarla gerçekleştirilen sildenafil uygulaması kontüzyonlu akciğer dokusunda katalaz ve süperoksit dismutaz düzeylerini anlamlı olarak düşürdü (p<0.05). Antioksidatif etki açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Serumda, kontüzyon grubunda tüm parametreler kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksek idi (p<0.05). Kontüzyonlu grupta 1 mg/kg sildenafil, serum katalaz, süperoksit dismutaz ve malondialdehit düzeylerini anlamlı olarak düşürdü (p<0.05). Kontüzyonlu grupta 5 mg/kg'lik sildenafil dozu tüm parametrelerde anlamlı olarak iyileşme sağladı (p<0.05). Sildenafil dozları arasında antiinflamatuvar ve antioksidatif etki açısından anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05).

Sonuç: Sildenafil sıçan akciğer kontüzyonu modelinde bazı inflamatuvar ve oksidatif stres parametrelerini düzeltici etki yapmaktadır. Beş mg/kg'lik tek doz sildenafil uygulanması 1 mg/kg'lik uygulamaya kıyasla daha fazla parametrede düzelmeye neden olmakla birlikte dozlar arasındaki fark anlamlı bulunmadı.