Çalışma planı: Türk Tabipleri Birliği yayınlarından Tıpta Uzmanlık Eğitimi isimli kitapta yer alan ve uzmanlık eğitimi gören hekimlerin eğitime ilişkin görüşlerinin incelendiği araştırmadan esinlenerek, beşi açık uçlu olmak üzere 19 soruluk bir anket formu düzenlendi. Anket formundaki sorular, yedi farklı hastanede göğüs cerrahisi uzmanlık eğitimi alan 52 asistana yöneltildi. Sonuçlar, SPSS istatistik yöntemi kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Ankete katılan 52 asistan arasından 21'i (%40.4), Göğüs Cerrahisi branşını seçme nedeni olarak ilgi duyduğu alan olması olarak belirtti. Sekiz katılımcı (%15.4) Tıpta Uzmanlık Sınavı tercihi sıralamasında Göğüs Cerrahisi uzmanlık dalını 4. sırada işaretlediklerini bildirdi. Otuz iki katılımcı (%61.5) eğitim aldıkları klinikte “asistan eğitim programı” bulunduğunu belirtirken, 30 katılımcı (%57.7) eğitici sıfatı bulunanların ders anlatmadığını ifade etti. Yirmi beş katılımcı (%48.1) çalıştıkları birimdeki yönetim biçimini “hiyerarşik” olarak tanımladı. Ankete katılan asistanların %67'si, ihtisas süresinin yeterli olduğu görüşünde birleşti. Bilgi edinme kaynağı ile ilgili olarak sorulan soruya 29 katılımcı (%55.7) “kıdemli asistan” şeklinde görüş bildirdi. Çalışma şeklinin sorgulandığı soruda, yüksek oranda (%78.8) “stresli” yanıtı alındı.
Sonuç: Alınan yanıtlar, Türkiye'de verilen Göğüs Cerrahisi asistanlık eğitiminde belirli bir stantardizasyon olmadığı görüşünü destekler niteliktedir. Bu çalışmada teorik ve pratik eğitimin yeterince ve belirli bir düzen içinde yapılmadığı, çalışma şeklinin ise stresli olduğu sonucuna varılmıştır.