Çalışma planı: Mayıs 2010 - Temmuz 2011 tarihleri arasında kliniğimizde açık kalp ameliyatı geçiren 285 hastadan çalışma kriterlerine uyan toplam 51 ardışık hasta çalışmaya alındı. Çalışmada ameliyat sonrası deliryum tanısı konulan 26 hasta (grup 1), deliryum tanısı konulmayan 25 hasta (grup 2) ile karşılaştırıldı. Kognitif fonksiyon, hastane taburculuğu öncesinde ameliyat sonrası 6. ve 12. ayda standardize mini-mental durum muayenesi (MMSE) testi ile değerlendirildi. Her iki grubun ameliyat sonrası 12. ayda çalışma hayatına katılımları sorgulandı. Fonksiyonel becerileri enstrümental günlük yaşam aktiviteleri (EGYA) için yardım ihtiyacı ile değerlendirirken, uyku sorunları, Pittsburgh uyku kalite indeksi (PSQI) ile değerlendirildi.

Bulgular: Grup 1’deki hastaların ortalama MMSE skorları, grup 2’deki hastalara kıyasla, taburculuk öncesinde daha düşüktü (26.0 ile 28.6, p<0.001). Grup 1’de 6. ve 12. aylarda ortalama MMSE skorları anlamlı olarak daha düşük idi (sırasıyla, 26.7’ye karşılık 29.2 ve 28.0’a karşılık 29.9, p<0.001). Uyku sorunları, ameliyat sonrası 12. ayda grup 1’deki hastalarda, grup 2’ye kıyasla, daha fazla idi (%73.1’e karşılık %32.0, p<0.001).

Sonuç: Kalp cerrahisi sonrasında ameliyat sonrası deliryum geçirmek uzun süreli ameliyat sonrası kognitif disfonksiyon için bir risk faktörüdür. Ameliyat sonrası deliryum, cerrahi sonrası ilk yıl süresinde hem kognitif fonksiyonda anlamlı azalma hem de uyku bozuklukları ile ilişkilidir.