Amaç: Bu çalışmada siyanotik doğuştan kalp defekti nedeniyle ameliyat edilen hastalarda, kontrollü reoksijenasyon ile yapılan kardiyopulmoner baypasın oksidatif stres üzerine etkisi değerlendirildi.

Çalışma planı: Çalışmaya doğuştan kalp hastalığı (Fallot tetralojisi) nedeniyle kardiyopulmoner baypas kullanılarak ameliyat edilen 30 siyanotik çocuk (ort. yaş 24.2±17.4 ay; dağılım 6 ay-5 yıl) alındı. Hastalar normoksik (PaO₂: 80-150 mmHg) ve hiperoksik (PaO₂: 150-250 mmHg) kardiyopulmoner baypas uygulananlar olarak ikiye ayrıldı. Serum malondialdehit düzeyleri, glutatyon p eroksidaz ve glutatyon redüktazın kardiyopulmoner baypasa yanıtını değerlendirmek için anestezi indüksiyonundan sonra, aortik kros klempin 30. dakikasında ve aortik kros klemp kaldırıldıktan 10 dakika ve 12 saat sonra kan örnekleri alındı.

Bulgular: Hiperoksik kardiyopulmoner baypas uygulanan grupta, malondialdehit ve antioksidan enzim düzeyleri aortik kross klempin 30. dakikasında ve aortik kros klemp kaldırıldıktan 10 dakika sonra yüksek olduğu ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulundu.

Sonuç: Kardiyopulmoner baypasta rutin uygulanan yüksek parsiyel oksijen basıncı değerleri, siyanotik çocuklarda oksiradikal hasarının artmasına neden olmaktadır. Bu istenmeyen tablonun önüne geçmek veya azaltmak için kontrollü reoksijenasyon stratejisi kullanılmalıdır.

Anahtar Kelimeler : Kardiyopulmoner baypas; siyanotik doğuştan kalp defekti; hiperoksik; normoksik