Çalışma planı: Mart 2008 - Kasım 2010 tarihleri arasında diyabetik ayak ve kritik uzuv iskemisi nedeniyle kliniğimize başvuran 40 hasta prospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalar Fontaine sınıf 4 olarak sınıflandırıldı. Hastaların 21’ine (ort. yaş 63.5 yıl) diz altı cerrahi revaskülarizasyon uygulanırken, 19’una (ort. yaş 67.9 yıl) medikal tedavi uygulandı. Medyan takip süresi 28 aydı (dağılım 16-47 ay). Hastaların klinik bulguları, amputasyon kayıtları ve greft açıklık oranları kaydedildi.

Bulgular: Takip süresince cerrahi grubunda yedi hastada greft darlığı gözlendi. Cerrahi grubunda primer ve sekonder greft açıklık oranları sırasıyla %66.7 ve %80.9 idi. Ortalama uzuv kayıpsız geçen süre cerrahi grupta 42.3±2.7 ay iken medikal tedavi verilen hastalarda 31.5±4.1 ay idi. Ameliyat sonrası 12, 24 ve 30 aylık ekstremite korunması oranı sırasıyla %90.5, %85.7 ve %81 idi. Medikal tedavi verilen hastalarda ise 12 ve 24 aylık ekstremite korunması oranı sırasıyla %78.9 ve %52.6 olarak saptandı (p<0.05).

Sonuç: Amputasyon adayı diyabetik hastalar distal yerleşimli periferik arter hastalığı mevcudiyetinde dahi cerrahi revaskülarizasyondan anlamlı fayda görebilirler. Cerrahi tedaviyle amputasyon oranları ve düzeyleri azaltılabilir ve uzuv kaybı olmadan zaman ve ekstremite kurtarma oranları artırılabilir.