Çalışma planı: Kırk Yeni Zelanda beyaz tavşanı eşit olarak kontrol ve tedavi gruplarına ayrıldı. Deneklere sol anterior torakotomi ve parsiyel perikardiyektomi sonrası epikardiyal abrazyon uygulandı. Kontrol gruplarında (grup 1 ve 2) retrosternal yapışıklıklara izin vermek için perikard açık bırakıldı. Tedavi gruplarında ise (grup 3 ve 4) perikardiyal defekt 0.02 mm biyoemilebilir polilaktid bariyer ile kapatıldı. Ameliyat sonrası makroskopik ve mikroskopik değerlendirmeler gruplar hakkında bilgisi olmayan değerlendirmeciler tarafından grup 1 ve 3’te üçüncü haftanın sonunda, grup 2 ve 4’te ise altıncı haftanın sonunda yapıldı.

Bulgular: Makroskopik ve histopatolojik değerlendirmeler kontrol ve tedavi grupları arasında adezyon gelişimi açısından anlamlı farklılık olmadığını gösterdi. Ancak polilaktid bariyer tedavi gruplarında mezotelyum benzeri hücre tabakasının gelişimini destekledi.

Sonuç: Polilaktid bariyer mezotel hücre tabakasının rejenerasyonuna yardımcı olsa da perikardiyal yapışıklıkların gelişimini önlememektedir.